Świat oczami rowerzysty

Szlak rowerowy

Na szczęście Robert Maciąg, jego żona Anna oraz ich wspólny przyjaciel z Anglii nie kierowali się wyłącznie informacjami z mediów. Są podróżnikami, którzy wierzą w to, że świat jej lepszy niż wynika z ruchomych obrazów w telewizji, które bywają okraszone ironicznymi komentarzami. Po przeczytaniu tej książki stwierdzam, że na pewno jest inny.
 

Tysiąc szklanek herbaty udowadnia, że trzeba mieć w sobie dużo odwagi i odrobinę sympatii. Wtedy każda podróż, nawet przejazd rowerem po Jedwabnym Szlaku, stanie się prawdziwie przyjemną i bogatą we wspomnienia przygodą. Zaczęli ją w Turcji, a dotarli do Tajlandii. Zobaczyli miejsca, które dla Europejczyków przyklejonych do foteli są synonimami niebezpieczeństwa. Jednak nic im się nie stało. Wrócili cali i szczęśliwi z tego, że mogli usłyszeć wiele interesujących historii, zobaczyć wyjątkowe miejsca i poznać pełnych empatii ludzi.
 

Przez to książka jest niezwykle ciekawa i czyta się ją z prawdziwą przyjemnością. Jest idealna na lato, na długie podróże pociągiem lub PKSem, a nawet na codzienne wypoczywanie na altanie lub balkonie. Zależy do jakich środków mamy dostęp w danej chwili.

Precz z izolacją!

Autor wielokrotnie zwraca uwagę na bardzo istotną kwestię: wybierając się w taką długą podróż jesteś na łasce innych ludzi i to od nich zależy, czy znajdziesz coś do jedzenia lub miejsce do spania. Tysiąc szklanek herbaty opowiada o zerwaniu z izolacją, z zamknięciem w indywidualnym świecie i połączeniu się z drugim człowiekiem. Tworzenie własnych rzeczywistości, uznawane za zdobycz współczesności, okazuje się być stanem nienaturalnym. Pozostajemy wtedy całkowicie odłączeniu od drugiej osoby, a podróż, w k tórą wybrali się bohaterowie Tysiąca szklanek herbaty wymaga wyjścia z własnego świata i ciągłego budowania relacji z nowopoznanymi ludźmi. W tym momencie znika podział na „my” i „oni”, nagle okazujemy się być braćmi, których los rzucił w różne miejsca na świecie. Niewiele jest w książce bezpośredniej wrogości. Pojawia się ona dopiero na poziomie narodów, wielkiej polityki, ale nie ma jej pomiędzy podróżnikami i tubylcami. Jest za to ciekawość, sympatia i chęć pomocy.
 

Podróżnicy w książce nigdzie nie obnosili się ze swoim europejskim dziedzictwem i nie traktowali go jako jedynego słusznego. Byli w pełnej gotowości do poznawania innych kultur, do odpowiadania na kolejne pytania i rozmów o wszystkim. Dlatego książka jest przesycona historiami, opowieściami o codziennym życiu, znalazło się także miejsce na fakty dotyczące całych narodów. Przez to Tysiąc szklanek herbaty staje się książką wielowymiarową. Opowiada nie tylko o codzienności, ale wprowadza także wątki historyczne. Dochodzi do pięknego połączenia małej i dużej historii. Autor pokazuje w jaki sposób zostają ze sobą splecione losy poszczególnych ludzi i całych narodów.
 

Tysiąc szklanek herbaty zmusiło mnie do wejścia w świat bezpośredniej komunikacji międzyludzkiej. Książka nie jest nafaszerowana elektroniką. Występują w niej słowa z różnych języków i tysiące gestów, dzięki którym dochodzi do nawiązania porozumienia. Tym samym nikt nie jest już anonimowy. Każdy ma swoją historię oraz własną, niepodlegającą wymianie, twarz. Awataryzacja rzeczywistości nie występuje w miejscach, które nie korzystają z Internetu. Tutaj najważniejszy jest człowiek oraz jego tradycja. Nawet język przestaje być przeszkodą. Podróżnicy posługują się angielskim i rosyjskim, ale bardzo często jedzą i piją herbatę w milczeniu. Niezwykle pięknie zostaje przedstawiona prostota w porozumiewaniu się. Wystarczy kilka gestów i mocna herbata. Żadnych loginów i haseł. Odrzucenie nowych mediów pozwala na bycie prawdziwym człowiekiem, a nie atrapą, która jest wyposażona w wiele elektronicznych protez.

Na przekór mediom

Dla mnie, najbardziej wartościowym elementem tej książki, jest pokazanie, że o sprawach Wschodu można mówić w zupełnie inny sposób. Okazuje się, że nie występuje tam zło w postaci czystej, ale jest to świat podobny do tego, w którym żyjemy my. Różnic jest wiele, ale ludzie mają takie same pragnienia jak my. Tysiąc szklanek herbaty opowiadając ich historie walczy z propagandą nieszczęść, która stanowi jeden z fundamentów mediów.
 

Książka jest niezwykle interesująca i ciekawa. Potrafi wiele razy zaskoczyć i zwraca uwagę na kilka elementów, które zginęły przytłoczone ciężarem rozwoju techniki. Tysiąc szklanek herbaty ma oczyszczający wpływ i wcale nie trzeba ich wszystkich wypić, wystarczy przeczytać tę książkę.

Robert Robb Maciąg, Tysiąc szklanek herbaty. Spotkania na Jedwabnym Szlaku

Wydwanictwo Bezdroża, 2012

okładka miękka, 320 stron