"Reguła myśli" Jamesa Dashnera – recenzja

Gdy świat wirtualny jest bardziej realny od prawdziwego życia...

Michael nie może znaleźć sobie miejsca. Od kiedy dowiedział się, że jest tworem, a całe jego życie było fikcją, nie wie co robić. Trafia do ciała obcego chłopaka i staje się człowiekiem. Jednak to nie koniec jego problemów. Kaine, niebezpieczny twór ze świata gry, którą uwielbiał Michael i jego przyjaciele, chce czegoś od chłopaka i nie cofnie się przed niczym, byle tylko zmusić nastolatka do udzielenia mu pomocy. Michael nie zamierza jednak tego robić. Postanawia odnaleźć Sarę i Brysona, swoich internetowych znajomych, i razem z nimi stawić czoła niebezpieczeństwom. Jednak jak im wytłumaczy, że do tej pory żył tylko w cyberprzestrzeni?

Reguła myśli to II część cyklu Doktryna śmiertelności Jamesa Dashnera. Autor znany jest z bestsellerowej serii młodzieżowej Więzień Labiryntu.

Głównym bohaterem książki jest Michael – młody chłopak, który jak setki innych osób gra w symulator rzeczywistości, w którym może pozwolić sobie na o wiele więcej niż na jawie. Nastolatek jest odważny i ambitny, posiada niebywałą intuicję. Do tego jest sprytny. Michael i jego znajomi to mistrzowie hakowania – żaden kod w grze nie jest im straszny, dlatego stają się tak cenni w oczach nie tylko Kaine’a, lecz także organizacji próbującej z nim walczyć.

Podobnie jak w tomie poprzednim głównym wątkiem jest tu walka z cyberterroryzmem. Przybiera on naprawdę zaskakującą formę. Kaine pozbywa ludzi świadomości zastępując ją tworami. W ten sposób tworzy armię, która z wirtualnej rzeczywistości trafia do realnego świata. Przez to walka toczy się na dwóch płaszczyznach – w grze i na jawie.

W Regule myśli akcja dzieje się jednak głównie w realu. Bohaterowie sporadycznie trafiają do świata gry, gdzie nie czują się bezpieczni. Niestety nawet na jawie zagraża im wiele niebezpieczeństw. Książka jest pełna zaskakujących zwrotów akcji, nie brakuje niespodzianek. Pojawia się też szereg pytań, na które bohaterowie będą musieli odpowiedzieć, jeśli zależy im na wygraniu tej bitwy.

Reguła myśli rozpoczyna się dość specyficznie – nie ma tu wprowadzenia w akcję, wyjaśnienia, gdzie się znajdujemy i co działo się w poprzednim tomie. Gdybyśmy otrzymali tę książkę zaraz po W sieci umysłów, moglibyśmy odnieść wrażenie, że historia nie została nigdy podzielna na dwa tomy. Płynne przejście między tymi częściami ma swoje plusy i minusy. Po pierwsze czytając historię tom po tomie nie mamy wrażenia, że ją podzielono. Z drugiej strony, jeśli nie znamy pierwszej części (a często zdarza się, że ktoś nie miał okazji czytać poprzednich tomów serii), nie odnajdziemy się w tej opowieści.

Temat książki jest interesujący. Już pierwszy tom zafascynował mnie oryginalnym pomysłem i dobrym wykonaniem. Dashner pisze ciekawie i wciągająco. Poza tym Reguła myśli to powieść, która wyróżnia się na tle literatury młodzieżowej. Choć schemat walki głównego bohatera z „wielkim złym” jest taki sam jak w innych powieściach młodzieżowych, to książka ta wygrywa umiejscowieniem akcji w wirtualnym świecie gry.

Jeśli czytaliście W sieci umysłów, na pewno z przyjemnością sięgniecie po Regułę myśli. Jeżeli nie mieliście jeszcze okazji zapoznać się z nową serią Dashnera, polecam, bo to książka z ciekawym tematem, dobrze napisana i zaskakująca, przy której naprawdę świetnie spędza się czas.

James Dashner, Reguła myśli

Przekł. Anna Dobrzańska

Albatros, Warszawa 2016

Seria Doktryna śmiertelności

Liczba stron: 382, okładka miękka