Literatura

„Paraboliczność w polskiej prozie historycznej lat 1956‐1989” Agnieszki Czarkowskiej

Agnieszka Czarkowska

Paraboliczność w polskiej prozie historycznej lat 1956‐1989

 

Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2014

ISBN 978-83-7507-295-2

format B5, s. 220, ilustr., bibliografia, indeks osobowy

 

Terlecki, Rymkiewicz, Waszkowski, Malewska, Kijowski, Łubieński, Jasienica, Brandys, Bobrowski.... Książka stanowi monograficzne studium istotnego zjawiska w polskiej prozie historycznej lat 1956‐1989, czyli paraboliczności ówczesnych powieści i eseistyki. Chodzi tu o szczególną dwupoziomową konstrukcję wpisaną w naturę powstających wówczas dzieł, dzięki której traktowały one nie tylko o historii, ale stanowiły również zakamuflowany komentarz do rzeczywistości, w której powstawały, czyli do okresu PRL. Wybrane teksty Władysława Lecha Terleckiego, Hanny Malewskiej, Kazimierza Brandysa, Pawła Jasienicy czy Jarosława Marka Rymkiewicza zostały w książce poddane wielopoziomowym interpretacjom pokazującym, że parabola posiada jednocześnie oblicze polityczne i filozoficzne. Książka stanowi zatem interesującą pozycję dla znawców literatury, ale także dla nauczycieli, uczniów, studentów i wszystkich miłośników współczesnej prozy historycznej.

 

Agnieszka Czarkowska (ur. 1981) jest doktorem nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa; studiowała i doktoryzowała się na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Publikowała w tomach zbiorowych i czasopismach, m.in. w „Ruchu Literackim”, „Tekstualiach”, „FA‐arcie”, „Zeszytach Naukowych KUL”. Jej zainteresowania skupiają się wokół współczesnej prozy, a zwłaszcza jej uwarunkowań historyczno‐politycznych. Szczególnie zajmuje się problematyką postkolonializmu i hermeneutyki feministycznej. Obecnie pracuje w Instytucie Mediów w Wyższej Szkole Teologiczno‐Humanistycznej im. Michała Beliny‐Czechowskiego w Krakowie.

 

Spis treści

 

Skróty tytułów pozycji z zakresu literatury podmiotu używane w książce

 

Wstęp

 

Część pierwsza: Konkretyzujący wymiar paraboliczności

 

I. Wyjaśnianie rzeczywistości o charakterze genetyczno‐przyczynowym

II. Strukturalne wyjaśnianie współczesności na zasadzie modelu lub analogonu rzeczywistości

1. Model polityczny (pojęciowy)

2. Model społeczno‐ideowy (semantyczny)

 

Część druga: Uniwersalizujący wymiar paraboliczności

 

I. Rewizja polskiej historiozofii

II. Historia – magistra vitae? Próba współczesnej historiozofii

1. Procesualność historii – horyzontalność paraboli.

2. Powtarzalność historii – wertykalność paraboli
 

Bibliografia

 

Indeks osobowy


Dodaj komentarz anonimowo lub zaloguj się
 
przysłano: 19 września 2014 (historia)


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca