Piotr Rubik - życiorys i kariera

Życiorys

W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę gry na wiolonczeli w klasie Jerzego Ługiewicza. Po ukończeniu tej szkoły dostał się do liceum muzycznego gdzie kontynuował naukę gry na wiolonczeli pod kierownictwem profesora Andrzeja Zielińskiego. Profesor Zieliński prowadził go do ukończenia Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Przez dwa lata był członkiem elitarnej, Światowej Orkiestry Jeunesses Musicales - 110 muzyków z 35 krajów świata. Zwiedził z nimi Amerykę Południową, Europę. Koncertował z takimi wybitnymi dyrygentami Jak Charles Dutoit czy Vernon Handley. Równolegle uczęszczał na kursy muzyki filmowej, między innymi pod kierunkiem Ennio Morrricone, w Sienie, we Włoszech. Był także producentem płyt Tytusa Wojnowicza, Małgorzaty Walewskiej, Katarzyny Skrzyneckiej, Michała Bajora i Geoginy Tarasiuk.

Kariera

Piotr Rubik przez wiele lat pozostawał w cieniu polskiego show-biznesu, pisząc piosenki dla bardziej i mniej znanych artystów polskiej sceny, komponując muzykę do filmów oraz tworząc elementy muzyczne do programów telewizyjnych ("7 dni świat", "Kawa czy herbata"). W 1993 roku odniósł pierwszy sukces - razem z tytułową piosenką na płycie Górniak "Dotyk" (do dziś to jedno z najlepszych dzieł Rubika). Na następny musiał czekać ponad dziesięć lat.

Dawno żaden polski artysta nie budził w Polsce tyle emocji co Piotr Rubik. Ganiony przez krytyków, uwielbiany przez słuchaczy, sprzedaje najwięcej płyt w Polsce. Wielu krytyków określa Rubika jako kogoś na kształt Michała Wiśniewskiego wśród kompozytorów. Podobieństwa upatrują w fryzurze oraz w tym, że Rubika, jak Wiśniewskiego, albo się kocha, albo nienawidzi. Jedni wychwalają jego pompatyczne oratoria pod niebiosa, inni nazywają tandeciarzem i muzycznym hochsztaplerem. Te skrajne oceny wynikają przede wszystkim z idei muzycznych artysty. Najlepszym przykładem jest fakt, że na podsumowującej pierwszy okres twórczości płycie "Rubikon" Rubik umieścił i napisany dla Edyty Górniak przebój "Dotyk", i sygnał ze specjalnych wydań "Wiadomości" emitowanych po śmierci Papieża.

Rubikowi trudno odmówić talentu do tworzenia muzyki, której chcą słuchać ludzie. Deklaruje, że stara się nie rozgraniczać muzyki na pop, jazz, folk czy metal. W muzyce inspiruje go przede wszystkim dobra energia, melodia, wzruszenie. Tego najbardziej lubi słuchać, bo to zawsze nastraja go pozytywnie i tego też szuka u siebie. Stara się, by każdy jego utwór był przede wszystkim melodyjny i niósł pozytywne emocje.

Nikt już nie pamięta nazwisk Olgi Szomańskiej i Przemysława Branny, wykonawców piosenki, która wygrała festiwal w Sopocie w 2005 roku. Wszyscy wiedzą jednak, że to utwór autorstwa Piotra Rubika. Zaczęło się od dyrygowania, następnie Rubik znalazłem się w centrum uwagi i zaczął scalać całe towarzystwo. A ponieważ jest dość charakterystyczną postacią, zaczął pojawiać się w mediach.