 |
Marcin Sierszyński premiumOpiekun sekcji poetyckiej od stycznia 2008 roku do czerwca 2010 roku, prozatorskiej od kwietnia do września 2011. Redaktor prowadzący serwisu od lipca 2013 do marca 2015. Redaktor projektu Nisza Krytycznoliteracka i recenzent literacki. Aktywista…
Zasłużeni dla serwisu
|
| alfabetycznie chronologicznie |
|
Ponoć opowiadania nie są tak popularne, jak powieści, co szczególnie widać na rynku wydawniczym, gdzie te drugie nieodmiennie znajdują swoje miejsce na listach bestsellerów. Zdarzają się wyjątki potwierdzające regułę, jednak by mogły się one wydarzyć, potrzeba silnego impulsu płynącego prosto z jednej z akademii, dokładnie szwedzkiej, przyznającej co roku… |
|
Rozmowa z Rafałem Krausem, autorem "Pamiętnika z powstania", debiutu poetyckiego omawianego w tej edycji Niszy Krytycznoliterackiej. Marcin Sierszyński: Powstanie w Warszawie odbyło się 15 września 2008 roku. Były Gwałty, modlitwy , widziałeś pięści zaciśnięte jak Palestyna i opozycję większą niż Solidarność .… |
| Baza, jakiej dostarczył Fredro reżyserującemu „Grzechy i rozpamiętania” Dariuszowi Taraszkiewiczowi, posłużyła do refleksji nad nowoczesną kondycją instytucji przedmałżeńskich (narzeczeństwo, zaloty, etc.) i ich realizacji w cielesnej, a nawet wprost seksualnej formie. |
|
Z Maciejem Tarankiem rozmawiał Marcin Sierszyński. Marcin Sierszyński: Nie wiem, czy zgodziłbyś się ze mną, ale pierwsze skojarzenie jakie nasuwa się w związku z twoją poezją, to doświadczenie pokoleniowe. Piszesz: oglądałem pokemony,… |
| Wywrotowa Spowiedź Kulturalna, czyli polecane przez redakcję dzieła literackie, muzyczne, filmowe i inne, których nie można przegapić wchodząc w nowy rok. Dziś z uczestnictwa w kulturze spowiada się Marcin Sierszyński. |
| Świetlicki pozostaje wciąż pewnym punktem odniesienia dla współczesnej polskiej liryki. Dlatego nawet gdy nie można już spodziewać się niczego nowego, zainteresowanie wokół kolejnych publikacji nie znika. |
| Czytając „Siłę niższą (full hasiok)”, zapomnijmy na chwilę o całym kontekście narzuconym aktualną recepcją wierszy „zaangażowanych”, jakkolwiek byłby on przydatny jako skrót myślowy. |
|
Rozmowa z Urszulą Kulbacką, autorką omawianego w Niszy tomu „Rdzenni mieszkańcy". Marcin Sierszyński: Zadziwić może fakt, jak szybko zdobyłaś pozycję na scenie poetyckiej w Polsce. Nie mam na myśli twojego wieku, lecz błyskawiczną drogę między pierwszą poważną… |
|
Czym się różni zatem literatura Dolnego Śląska od reszty Polski? Prawdopodobnie niczym, nie oznacza to, że nie ma czym się pochwalić. Literatura lokalna to temat nielichy, bo ciężko definiowalny. Zastanówmy się przez chwilę: co pierwsze rzuca się na myśl, gdy rozmawiamy o artystach regionalnych? Czy należy do nich Marek… |
| „Prawicowa heca w późnych latach trzydziestych tak mnie brzydziła, że przez pewien czas nazwisko Brzozowskiego, jako że nabrało barw prawicowo-katolickiego totalizmu, gotów byłem odpisać na straty.” - wyznał Miłosz. |
|
Zakończył się nowatorski projekt „Szkoły z poezją”. Prywatne wrażenia oraz pięć krótkich pytań do Moniki Stopczyk z Fundacji Europejskich Spotkań Pisarzy. W liceach mojego rodzinnego miasta, Legnicy, w czasie mojego tam urzędowania, poezja była traktowana po macoszemu. Niewiele osób ją rozumiało, mało kto żywo podchodził do niej z… |
| Wszystko jest gładkie, spokojne, niewzbudzające zastrzeżeń w neoliberalnym dyskursie. Od czasu do czasu pojawia się coś o walce klas, potępieniu wojen, mrocznych czasach, mordowaniu Żydów. Wszystko pięknie oswojone. |
| „Wiernym jest więc nie ten, kto zachowuje w formie nieskazitelnej czystości dogmat marksowski, lecz ten, kto stosuje realistycznie rewolucyjną metodę Marksa – a więc za podstawę polityki obiera analizę istotnego stanu rzeczy”. Te słowa z października 1906 roku mogłyby tu posłużyć za motto. |
| Projekt Połowów literackich zawsze kończył się, w moim odczuciu, nie wyłowieniem „najlepszych” poetów i poetek przed debiutem książkowym, ponieważ jest to zdradziecki i niepewny termin, ile prezentacją tych najlepiej zapowiadających się. |
| Przeczytamy tu objaśnienia do Brzozowskiego filozofii pracy, stosunku do romantycznych koncepcji, o jego specyficznym katolicyzmie, roli kobiety w społeczeństwie, eseistycznych poczynaniach politycznych czy sądach nad inteligencją. |
|
Rozmowa z Krzysztofem Szeremetą, autorem omawianego w Niszy Krytycznoliterackiej tomu „Nowy dokument tekstowy”. Marcin Sierszyński: Nowy dokument tekstowy to książka, która powstawała długo. Mam rację? Pamiętam, że gotowy tomik miałeś jeszcze przed dwa tysiące dziewiątym rokiem, a tu nagle… |
|
Ojciec na tacierzyńskim (de facto rezygnujący z pracy) był brany jak egzotyczny okaz, jak konik morski właśnie – ciekawy, zabawny, ale właściwie jakby nie z tego świata. W polskim języku prawniczym termin urlop tacierzyński nie istnieje. Jest jedynie częścią urlopu macierzyńskiego. Kariera tego słowa spowodowana została jego nawiązaniem do znanego i… |
| Być może, jak sądzę, z nieustannego napięcia pomiędzy rolą kobiety w konserwatywnym społeczeństwie a potrzebą uznania własnego niezależnego bytu rodzi się istota poezji Justyny Bargielskiej. |
|
„Seans na dnie morza” miał być w zamyśle „przywróceniem” Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej do poważnej, wolnej od stereotypów lektury. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska jaka jest, każdy widzi. Każdy czytał. A jeżeli nie czytał, to oznacza iż ma ten obowiązek dopiero przed sobą. I jeżeli słowo obowiązek kojarzy się z czymś … |
|
Rozmowa z Patrycją Beatą Klary, autorką książki poetyckiej „Zabawa w chowanego”. Marcin Sierszyński: Podczas naszej rozmowy na temat Zabawy w chowanego trudno nie będzie odwoływać się co jakiś czas do postaci Jana Kochanowskiego i jego Trenów, największego osiągnięcia… |
|
Julia Fiedorczuk, tłumaczka „Korony dla Hansa Andersena”, książki Laury (Riding) Jackson, uważa że warto podjąć czytelniczy wysiłek, ponieważ „nagrodą jest mądrość”. Brak puent, liczne dygresje, przydługie wstawki o warsztacie pisarskim, brak wyraźnej linii fabularnej, wiele wyliczeń i powtórzeń, aż w końcu trudność w odbiorze. Wszystko to, co dla… |
| Urodzony w 1921 roku w Zielonej koło Wilna, mieszkający i studiujący we Wrocławiu, następie żyjący na emigracji w Oak Parku w USA, Karpowicz zostawił trwały ślad w pamięci i twórczości jemu współczesnych, a także późniejszych pisarzach. |
|
„Strategie postkolonialne” to łatanie dziur w polskim dyskursie intelektualnym. 1. Pierwszy wgląd Posługując się opozycją książka-autor, chcemy uniknąć uproszczeń pozwalających krytykowi umywać ręce, bo w ramach prostej lektury symptomatologicznej jest jedynie… |
|
„O dwa kroki stąd” nadają się do powolnego i wyrywkowego odbioru, lecz także wspólnego. Warto podkreślić: wspólnego, bo sam Pióro nazwał poezję „grą zespołową dla samotników”. Nazwisko i twórczość Tadeusza Pióry na stałe weszły do wszystkich ogólnych opowieści o polskiej poezji po 1989 roku. Droga do tego wcale nie wydaje się łatwa, wszak jeżeli coś się… |
|
Jak pozostać człowiekiem w czasie zarazy, katastrofy, końca świata? Czy solidarność ludzka może przetrwać tak wielkie i tragiczne wydarzenie, jakim jest koniec znanego nam ładu społecznego? Po co się kłócić ? zadaje pytanie swemu towarzyszowi niedoli jeden z nielicznych, którzy przeżyli katastrofę niemal całkowicie eliminującą życie na planecie Ziemia. Jest ono postawione w… |
