| alfabetycznie chronologicznie |
|
Twórcza koncepcja logopedy i jej związki z lepidopterologią, czyli o literackim autoportrecie matki w „Aniele o dwóch twarzach” Lisy Mayer. Kiedy w 1954 roku w okolicach Salzburga przyszła na świat Lisa Mayer, żadne trzęsienie ziemi nie zapowiadało tego, że odegra ona znaczącą rolę w świecie hermetycznej poezji… |
| Wiersze podane w eleganckiej formie wersyfikacyjnej, o dopracowanej, misternej poetyce czyta się gładko i płynnie. Z każdym wersem jesteśmy zamykani coraz bardziej w przezroczystym świecie formy idealnie korespondującym z treścią. |
|
Poeta kreuje przed nami pewną postać i wszystko, co na zewnątrz, identyfikuje z jej uczuciami. Dziwna to sprawa z tymi wrocławskimi poetami: niby im wszystko wolno (w końcu mamy postmodernizm), a jednak niezmiennie pada / na nasze myśli cień Wojaczka, wielkiego mistrza kabotynizmu. Taka… |
|
Lektura „Mocno poszukiwanej” jest swoistą podróżą przez świat wirtualny i rzeczywisty, świat młodej, nowoczesnej (czy może lepiej - ponowoczesnej?) kobiety... Rok 1999, młoda, bo dwudziestoletnia, kobieta wydaje debiutancki tomik pokusić się można o wstęp kojarzony z serią sci-fi. Wiele osób z pewnością zarzucić mogłoby mi ignorancję, gdyż… |
| „Więc bujać nogą w powietrzu?” - zdecydowanie tak. Zamiast zacierania rąk. [Niszowy dialog z tekstem Michała Słotwińskiego: http://www.wywrota.pl/db/artykuly/17787_agnieszka_wolny_chodzi_i_pyta_bujac_noga.html] |
| [Impresja o pewnym wierszu z tomu „Mocno poszukiwana”. Niszowy dialog z tekstem Magdaleny Czuczwary: http://www.wywrota.pl/db/artykuly/17788_agnieszka_wolnyhamkalo_mocno_poszukiwana.html ] „Krytyka, coraz zuchwalsza, ośmiela się role odwracać i kazać wierszowi tłumaczyć, co sama uprzednio napisze”... |
|
Poetycka optyka nie jest narzędziem dojścia do prawdy, lecz samą prawdą – ostatnią, do której bezpiecznie jest dotrzeć, i jedyną, której nie sposób zakwestionować. Miłosz zjadł hot-doga. Zagajewski zachwycił się wzniosłą prostotą smaku bułki z parówką. Różewicz wyszedł po hot-doga i nigdy nie wrócił. Sarzyński jak wielu innych zajada w domu… |
|
O wywrotowym debiucie poetyckim sprzed dziesięciu lat. Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 Ucieczka podmiotu i odzysk języka.* Zaledwie dwadzieścia pięć wierszy Mikołaja Sarzyńskiego i dziewięć fotografii… |
| Rafał Wojaczek urodził się 6 grudnia 1945 roku w Mikołowie, debiutował dwadzieścia lat później na łamach miesięcznika „Poezja”. Zmarł w nocy z 10 na 11 maja 1971 roku we Wrocławiu. W 40. rocznicę śmierci poety przypominamy artykuł Amandy Banaszak. |
| Jej zadanie polega na przypomnieniu i zapoznaniu się z sytuacją dwudziestowiecznego człowieka. Ale także staje się niejako „wycieczką” do Różewicza – tego sprzed pół wieku, jak i tego dzisiaj. |
| Przegląd prasy - nowy projekt na Wywrocie.pl. Omówiliśmy kilka tygodni temu ostatni numer Tygla Kultury w ramach Niszy Krytycznoliterackiej, ćwiczenie pokazało, że potrzebna jest praktyka. Tym razem omawiamy archiwalny, czwarty numer Kwartalnika Arterie, zapowiadając jednocześnie nadejście kolejnego. Otwieramy, tym samym, nowy dział na Wywrocie.pl: wywrotowy przegląd prasy. |
|
„Książki i ekrany...” to pozycja, która nadaje się przede wszystkim do medytacji. Książki i ekrany. Eseje o kulturze popularnej to zbiór tekstów na temat współczesnej kultury masowej. Leszek Pułka, Małgorzata Kosińska-Pułka i Agnieszka Ziółek zawarli w nich swoje… |
| Pismo to od lat plasuje się w czołówce najważniejszych w Polsce czasopism kulturalno-społecznych, ze względu na merytoryczną zawartość i edycyjną dbałość, ale i z uwagi na opiniotwórczy charakter i kompetencje autorów tutaj publikujących. |
| Zarówno „Wibrujące ucho” jak i „panoptikon”, choć różne pod względem warsztatowym i wydania, opowiadają o cielesności, wulgarnej seksualności i refleksji na temat śmierci ciała pojawiających się w konsekwentnie dobieranych sytuacjach lirycznych. |
|
O debiucie poetyckim Patryka Zimnego pisze Karolina Hajduk - debiutująca w dziedzinie krytyki literackiej uczennica szkoły średniej i adeptka Niszy Krytycznoliterackiej. Tomik poezji Patryka Zimnego zatytułowany Uchoko ma w sobie wiele charyzmy i ogromną siłę. Być może dlatego, że autor to młody twórca z tętniącym życiem zapałem do poezji. Na pierwszy… |
| Zbierska jest solistką i solipsystką, autorką wierszy bynajmniej nie docinanych do wcześniej wymyślonej całości, poruszających, często ryzykownych, ale za to świeżych, innych, pisanych bez „dorabianej do kurestwa ideologii”... |
| Metafora spojenia elementu poziomego z pionowym przewija się w tej książce dość często: nie tylko jako zetknięcie słupka z poprzeczką, ale też jako punkt przecięcia belek krzyża. W takim sensie „Spojenia” mogą odnosić się do łączenia wszystkiego, co teoretycznie sprzeczne... |
| Nawiązując do teorii Lee Smolina, Przybylak daje impuls do ponownej interpretacji oznak, sytuacji poetologicznych, znaczeń estetycznych i filozoficznych aspektów wartości dzieł Nietzschego, Valéry’ego, Wittgensteina i Musila. |
| Na Portalu Wywrota.pl ukazały się dotychczas – w ramach projektu Nisza Krytycznoliteracka – dwa omówienia książki pt. „Dno oka. Eseje o fotografii”. Odnosząc się do nich i rozmowy z kolejną czytelniczką – Joanną Szydełko – malarką i projektantką wnętrz, która podobnie jak jej poprzednicy odniosła się do tej książki z dozą sceptycznego dystansu, zamieszczam tekst zawierający moją, nieco odmienną opinię niż zdanie specjalistów od obrazu. [P.K.] |
| Recenzja – na dwa głosy – spektaklu „Pani z morza” wg Henrika Ibsena w reżyserii Piotra Chołodzińskiego. Teatr Polski, scena im. Jerzego Grzegorzewskiego, Wrocław 25, 26 czerwca 2010. Spostrzeżeniami dzielą się: Joanna Szydełko i Paweł Kaczorowski. Fotografie: Maciej Łącki. |
|
Projekt „Nisza krytycznoliteracka” . Pierwsza (z planowanego cyklu) recenzja książki „Dno oka” Wojciecha Nowickiego, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2010. Okładka miękka, stron: 184. No i siedzę przed klawiaturą i patrzę w mrugający kursor... problem to: recenzja książki Wojciecha Nowickiego Dno oka. Problem, bo nie jestem miłośnikiem tego typu książek, zdecydowanie… |
