Wywrota
Michał Słotwiński

Michał Słotwiński

34 Wrocław
16 artykułów 13 komentarzy
Zasłużeni dla serwisu

alfabetycznie chronologicznie

Dziennik kapitulacji

Przy okazji tomu wierszy Hanny Dikty „Stop-klatka”.

Poetycka ponowoczesna estetyka indywidualizmu rozbłysła jasno i zgasła a poezja z tego rozbłysku zrodzona trwa jak przykry powidok, wypalony na oku. Obserwujemy uporczywy ruch dośrodkowy,…

Michał Słotwiński · 5 listopada 2012 · nisza krytycznoliteracka ·

Dwie rozmowy czterech osób

O wyborze korespondencji Tymoteusza Karpowicza, Andrzeja Falkiewicza i Krystyny Miłobędzkiej.

Troje poetów i myślicieli oświetla się wzajem swoim widzeniem. Czytelnik czuje się raczej intruzem na tej ziemi, bo, chociaż gościnna i ciepła serdeczną przyjaźnią, nie jemu jest…

Michał Słotwiński · 29 marca 2012 · książka ·

O śmierci i „Zabawie w chowanego” Beaty Patrycji Klary

Nastała w poezji niekorzystna koniunktura dla śmierci – zużytej, powszedniej już, oswojonej po stokroć, po tysiąckroć ukazanej jako nieoswojona, uświadamianej wielekroć na nowo i zestawionej ze wszystkim w milknących echach romantycznej emfazy.
Michał Słotwiński · 29 lutego 2012 · nisza krytycznoliteracka ·

„Tylko nieliczni mają coś do powiedzenia”. Rozmowa z Jakubem Sajkowskim

Z autorem „Ślizgawek” rozmawia o poezji Michał Słotwiński.

Michał Słotwiński: Jaką rolę odgrywa w Twoim życiu poezja? Jakub Sajkowski: Z jednej strony nie jest dla mnie źródłem utrzymania, zatem zapewne należy ją traktować jako hobby a z drugiej …

Michał Słotwiński · 25 stycznia 2012 · nisza krytycznoliteracka ·

Rafała Gawina „Wycieczki osobiste” – recenzja negatywna

Długa, zimowa doba, na ten cel przeznaczona, nie pozwoliła mi dociec, czym jest poezja Rafała Gawina. Mogę za to z większą lub mniejszą precyzją określić, czym nie jest.

Co pierwsze rzuca się w oczy: to nie są wiersze nazbyt rozmowne, nie narzucają się z sobą, cichym głosem podają ważone nabożnie słowa. Język nie goni tu własnego ogona, choć motywuje i…

Michał Słotwiński · 24 grudnia 2011 · nisza krytycznoliteracka · 1 komentarz

O recepcji „Osądu” Wrocławskiego Teatru Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego

„Osąd” to spektakl ważny – dla teatru, dla pantomimy, a ponad wszystko dla wielu widzów, którym jawi się jako mocne i osobiste doznanie. Ostatecznie jednak jedynym świadectwem odbioru pozostają spisane przez krytyków i recenzentów wrażenia. Jaki obraz scenicznego tryptyku malują poświęcone mu słowa?
Michał Słotwiński · 13 kwietnia 2011 · teatr ·

Andrzej Falkiewicz i moje pierwsze wejrzenie w „Świetliste”

Lecz nie ostatnie, z pewnością, bo „Świetliste” trudno jest wyrozumieć, zużyć znaczenia, nadążyć za myślą, która prowadzi czytelnika jak ślepca, coraz to trafiającego palcami na ściany, sprzęty i znajome z dotyku ciało.
Michał Słotwiński · 10 kwietnia 2011 · literatura · 2 komentarze

Andrzeja Falkiewicza „znalezione szkice do książki”, czyli chaos racjonalizacji

Mnogość kategorycznych sądów w tej książce – i przeczuwalna ich, niedowiedziona trafność – nie dają zachować dystansu, na jaki pozwala „nieuchronna wynikowalność pozornie zbornych wykładów”[1].
Michał Słotwiński · 27 marca 2011 · literatura · 5 komentarzy

„Gastronomia” Aleksandra Sobiszewskiego, czyli historia nieszczęśliwego pożądania

O spektaklu Wrocławskiego Teatru Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego – „Gastronomii” w reżyserii i choreografii Aleksandra Sobiszewskiego.

Tak długo czekałem na ten dzień, i oto nadszedł. [ ]Patrzę jej w oczy i mówię: Jesteś wspaniała . [ ] Całuję ją i mówię, że ją kocham . Ten krótki cytat wyznacza, jak sądzę, trzy…

Michał Słotwiński · 19 grudnia 2010 · teatr · 9 komentarzy

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca