„Bo nie tylko bakterie mogą tworzyć żywe kultury"

KARBIDO/HERMETIC GARAGE ENTERTAINMENT
ADULT MOVIE "Friends&Enemies"

Po dłuższej przerwie muzycy Karbido na chwilę przerwą swoje parateatralne eksperymenty i wracają do żywego grania. Koncert zespołu Karbido z udziałem Hermetycznego Garażu będzie częścią serii rozwijanego przez zespół cyklu Avant Live. Propozycja dla miłośników energetycznego hopsah z improwizowanym udziałem podstawowych narzędzi rockowych: gitary, perkusji i basu - z suplementarnym towarzystwem instrumentów wirtualnych. W programie spontaniczne improwizacje, precyzyjne aranżacje, wirtualne nuty oraz niespodzianki w postaci fragmentów muzyki z przygotowywanego właśnie przez Hermetyczny Garaż i Karbido avant-musicalu pt. "PAPER - T.E.S.L.A SHOW" w ramach tegorocznego Przeglądu Piosenki Aktorskiej.

Okazja? :

- 3 lecie nieobecności Karbido w Rurze
- 5 lecie zespołu
- 10 edycja cyklu Żywe Kultury Muzyczne
- 18 lecie hermetyzacji
- 55 lecie atomizacji trzciny cukrowej
Mało?

Kto?: Karbido / Hermetic garage entertainment


Gdzie? Jazz Klub Rura, ul. Łazienna 4, Wrocław

Kiedy? 13 marca 2008; godz. 20.30

Za ile? 20 (przedsprzedaż) / 25pln (w dniu koncertu)

Jak to brzmi?

www.karbido.com

www.hermetycznygaraz.com

Patronat medialny:

Karbido - wrocławska grupa artystyczna (muzyczna i multimedialna) o ruchomym składzie - jej kształt zależy od charakteru realizowanego projektu. Trzon grupy stanowi trzech muzyków od lat związanych z alternatywnym teatrem i plastyką: perkusista Paweł Czepułkowski (1964), gitarzysta Igor Gawlikowski (1972) oraz basista i autor tekstów maot ( wł. Marek Otwinowski), (1972). Karbido powstało na przełomie 2002 i 2003 r. Wydali dwie płyty: Karbido (Hermetyczny Garaż/Tone Industria, 2004) i Samogon (BL REKORD, 2006).

Muzyka zawarta na pierwszej płycie została nagrana w trio i jest dynamiczną fuzją różnych gatunków (jazz, rock, muzyka etniczna, psychodelia), które najczęściej spaja avant-jazzowe podejście to prowadzenia akcji muzycznej i do budowania relacji między instrumentalistami. Muzycy rozwijają energetyczne narracje muzyczne, często wprowadzają nowe wątki i stylistyczne cytaty, zmieniają nastroje. Koncerty Karbido emanują energią i bawią zaskoczeniem a eklektyzm, trans-gatunkowe podejście do muzyki, a także „zappowska" swoboda i humor wpisują zespół w zjawisko à post-yassu.

Płyta Samogon została wymyślona i nagrana z ukraińskim pisarzem Jurijem Andruchowyczem, do poezji którego zespół napisał zamknięte kompozycje. W koncertowym wydaniu Samogonu bierze udział także twórca à Hermetycznego Garażu Tomasz Sikora (1974) - tutaj odpowiedzialny za instrumenty wirtualne (na żywo edytowane, modyfikowane sample instrumentów i innych źródeł dźwięku).

Badanie relacji między tekstem i muzyką jest jednym z przykładów multimedialnej twórczości, którą zajmuje się Karbido. Inne są eksperymenty z pogranicza muzyki, sztuki dźwięku i teatru - jak np. spektakl audio pt. Stolik. Występują w nim: Michał Litwiniec (1971), Paweł Czepułkowski, Igor Gawlikowski, maot i Jacek "Tuńczyk" Fedorowicz (1970). Muzycy we współpracy z lutnikami, stolarzami i akustykami przekształcili tytułowy mebel w rozbudowany instrument muzyczny, o dużych i oryginalnych możliwościach brzmieniowych, będący kombinacją elementów wibrafonu, pudłofonów, cytry i instrumentów elektro-strunowych, na którym grają za pomocą rąk i przy użyciu rekwizytów. W czasie przedstawienia siedzą przy stole i prowadzą akcję muzyczną, jakby rozmawiali. Nie jest to koncert - choć muzyka pełni tu najważniejszą rolę, artyści traktują muzyczne dialogi i gesty jako element gry aktorskiej i odgrywają scenki, często o humorystycznym charakterze, w stylu eklektycznej zabawy z popkulturą np. udają śpiewy gardłowe, zachowania rockowych piosenkarzy, śpiewają absurdalne frazy, cytują znane motywy. Łączą rock z klubowymi brzmieniami i etnicznym transem. Spektakl został uznany za najlepsze przedstawienie offowe na XXVII Przeglądzie Piosenki Aktorskiej.


Karbido eksploruje także rejony sztuki audio-wizualnej: to twórcy nowej muzyki do serii „Bolek i Lolek zwiedzają świat" czy autorskiego programu telewizyjnego dla TVP Kultura pt. Dada The Cowboy. Ich ostatni projekt pt. Promovies.16 mm - jest wykonywaną na żywo ekspresyjną, dźwiękową ilustracją peerelowskich filmów instruktażowych i propagandowych.

Karbido jest związane z ugrupowaniem artystycznym Hermetyczny Garaż Tomasza Sikory, do którego międzynarodowych sukcesów można zaliczyć wyróżnienie w konkursie na najlepszy teledysk dla zespołu The Residents. HG to również marka, pod którą artyści Karbido realizują mniejsze, bardziej kameralne działania okołomuzyczne, teatralne i filmowe (jak np. spektakle Chernobyl TM czy Tragedia LZ129 Hindenburg).


Joanna Wojdas / TEKSTYLIA 2007


PROPAGANDA:

"(...)Słuchając Karbido, zmuszamy zmysły do nieustannego ruchu, lawirując między czarnym a białym, kiczem a artyzmem, prawdą a kłamstwem. Oddając się tym wszystkim zagadkom, odkryć możemy sentymentalną podróż do zapomnianej krainy rozmaitości. Tam, gdzie "Blue Train" Coltrane'a graniczy z "Amariuchem" Łoskotu, gdzie Robert Fripp spotyka Ornette'a Colemana. Jednym słowem ponadczasowe porozumienie ponad podziałami."
Tomasz Łuczak (2004-12-29) serwis: screenagers.pl

"Granie Karbido jest w tej samej mierze wyluzowane, co precyzyjne, pełne przywołanych z humorem ludycznych klimatów, a równocześnie napierające z potężną dynamiką. Pazur niczym z harmolodycznych nagrań Ornette Colemana łączy się z pokrętną dramaturgią kompozycji hardrockowego wcielenia King Crimson z połowy lat 70.(...)"
Rafał Księżyk, Zine 2/2004

"Karbido namiętnie i z premedytacją przekracza granice przyzwyczajeń, łącząc obce sobie obrazy w nowe pejzaże. Muzycy formacji swobodnie i bezpretensjonalnie czerpią z bałaganu współczesności. Melodyka kryminalnego jazzu, punkowa energia, zaskakujące progesje, barwność muzyki teatralnej i korzenne cytaty z folkloru Europy Wschodniej czynią z propozycji grupy wyjątkową hybrydę."
Zofi Koval, London, 2004


"Niemal od pierwszych dzwięków odkrywa się przed nami muzyczny teatr absurdu, psychodeliczny trans pulsujący z free-jazzem i jazz rockiem.
To niezwykłe plastyczne tematy, świetne jako ilustracje filmów niemych albo historyjek szpiegowskich. Wydana niedawno debiutancka płyta Karbido w sklepach ląduje najpewniej na półkach jazzowych, ale na tego typu projekty powinna być stworzona osobna gablota.
Nie o wspólną stylistykę chodzi, bo wyklucza to przecież wielogatunkowość takich formacji - lecz przede wszystkim o wyjątkową wrażliwość i wyobraźnię muzyczną, postrzeganie dzwięków w wielowymiarowym układzie, gdzie wartością nadrzędną i decydującą jest nie gatunek czy stylistyka, lecz energia każdej nuty.

I tu Karbido spokojnie znalazłoby swoje miejsce tuż obok np. Primusa, Mr. Bungle czy też solowych projektów Mike`a Pattona.
Właśnie fanom i fanatykom tego typu szalonych projektów można tę płytę polecić."
Grzegorz Cholewa, Gazeta Wyborcza, styczeń 2005