Komentarze

no przecież jest ,,kryształowo,, . :)

ależ Jolene, nikt Ciebie nie zmusza przecież do czytania komentarzy. możesz pozostać przy samym wierszu, nie? :)

właśnie . mądre słowa cielaku :)

Wsierdzie do przegięcie. Chyba, ze tekst jest skierowany, do wyuzdanej publiczności, wtedy zrozumiem, że nie piszesz ad hoc.
Notabene, „wsierdzie” to błona wyściełająca serce.

Początkiem się zauroczyłem, z „biegiem” czytania włożyłem wysiłek. Nie powiem, że niepotrzebnie, bo zadając pytanie:
Czym jest Twój wiersz, ubrany w archaiczne słowa, nadające patos temu, co napisałeś?
Uzyskałem odpowiedź: Przerostem formy nad treścią.

pozdrawiam.

pozdrawiam i Ciebie . :) wiem czym jest wsierdzie Sirocco. użyłem zupełnie świadomie tego określenia . osierdzie natomiast nazwałem ,, krainami zewnętrznymi,, , by nie powtarzać trzonu słowa. czy możesz rozwinąć swe twierdzenie o przeroście formy nad treścią ? i jak ma się to twierdzenie do poezji ?

Osierdzie jest wewnętrzną warstwą serca. Ale dajmy spokój w spieraniu się budowy "zegara":)
Przerost formy powstał poprzez użycie słów: „Meandry, sztandary chwalebnej klęski, mój pan zatrzasnął się w kaplicy
na amen”. To budowanie stanów napięcia u odbiorcy. Niepotrzebnie, bo w wierszu, co jest warte zastosowania tego mechanizmu, nic nie ma.

Poza tym uwierz mi, w szkwale - śliny byś nie przełknął, a tym bardziej krzyknął:)

ale cóz Ty opowiadasz. szkwał jest mi znany , niejeden raz przeżyłem go na niezłej łajbie . :) nie jest tak źle . poza tym to troszke sie czepiasz kolego . ale w sumie dziękuje Ci za zainteresowanie.

Cieszę się, że wiatr jest tym co czujemy:)

no Sirocco. mam go często . taka odmiane jakby Twojego nicka. u mnie nazywa sie halny . wywołuje depresję i powala stare drzewa. górale wtedy często idą chlać :)