Komentarze

no panie.. pewnie króli nie zachwyci ale dla mnie jest zabójczy
znalazłem w nim Eda swego ukochanego:))

Ja Ci powiem, że ten to tak od pierwszego wersu we mnie zapadł... może dlatego, że jakoś tak czuję podobnie....

przyszłościowo w drugiej strofie zamierzone, czy przypadek? czy określenie momentów? czasy mi zazgrzytały, zazębiły się niefajnie. i sypanie się powtórzyło.
poza tym zgadzam się z wierszem.
po co dopisek o rymie?

dzięki Grześ, coffe, estelko. zamierzone estelko , bo coraz trudniej wierzyć ,że sie zmieni. z sypaniem masz rację . zmieniam . czasy (przyszłe niedokonane) muszą tak zostać- wydaje mi się ,że stwarza to niezłą aurę .

Ech... plecie się to życie, plecie... :/ Nieładnie się plecie... :|
Wiersz za to zaplótł się mocno w moje myśli.
Ulubiłam go sobie bo wrócę.

Bardzo ciekawie o tym życiu napisałeś!

rujnuje, dobre.

ciekawie, płynnie i to świat(ł)oodporne rewelacja :> muszę tylko przywyknąć do tego pogrubienia;]

ach...
Maruś.
zadziwiasz tym razem. no no. pozniej przyjde bedzie konstruktywniej. ech.

"plecie się to życie bajdurzy
złamaną gałęzią powiewa
czasem klepsydry odwraca

drogą się plecie zakręca
prochem w oczy sypnie
pokaleczy brukiem

rujnuje ten zamek z ciasta
mury koniakiem podlane
zakotarzone okna
na amen świat(ł)odporne"

tak to sobie mniej więcej czytam , wybacz :D

wolno Ci weno . ;) ja jednak przy swoim zapisie pozostanę . gdzie rozstaja zgubiłaś ??? !!!

a tak na marginesie... to czemu on tu jeszcze wisi? :>

przecież ja już ten wiersz publikowałam. halo.

a ja tylko pozdrowię autora , bo nic po moim najgłośniejszym wrzeszczeniu, że akcentowanie powtórką zaimków nie jest dobrym pomysłem, że czasowników jak kąkoli w zbożu.. ech ..

tylko jedno mi tak jakby nie pasuje - zdradzenie meritum już w pierwszym wersie, tj. '' plecie się to ŻYCIE''.

Moje wrażenia: nadmiernie banałami na początku 'ten' pl sypnął. Nadmiernie 'tych' zaimków używał, a 'ten' rym - pomimo iż świadomy - nie do końca chyba potrzebny i uzasadniony.
Pozdrawiam!

a ja Wam odpowiem tak . zbyt mocno chyba wszyscy przywiazalismy sie do nadmiernego komplikowania strof. podjąłem próbę wyjścia poza schemat wierszy ,,ambitnych,, i trendy . jestem z tej próby całkiem zadowolony . powiem więcej - czytam ten wiersz z przyjemnościa i nie wydaje mi się bym osiągnął ten efekt po pozbyciu sie zaimków. bez nich byłby on bez wyrazu i klimatu zadumy z jednej strony , a mrugnięcia oczkiem w stronę czytelnika z drugiej . ;)

Tak, pewnie tak. Jednak gdy go czytam, mam wrażenie, że poruszam się w rejonach wierszy Orientacji Hybrydy. Może 'trendość' i 'amibitność' da się złamać w inny sposób?
Zaimki da się przeboleć, ale banalność nie służy poezji.

i masz gwiazdkę niebieską :)

cóz Michale w tym życiu nie jest jeszcze banałem ? :)
a czytałeś kiedyś takie coś co popełniłem ? :
literatura.wywrota.pl/anathema/15864_banalnie.html

no mam ew. zasłuzyłem na nią ? :) a wiesz ,że wystarczy jeden mściciel i zniknie . gwiazdki to banał przecież . ;) a ja do Ciebie piszę i prosze BO MAM WAŻNE !!

Kiedy z życiem chwycimy się za bary, to na pewno uda nam się pozbyć treści rodem z Hybrydy. Trzeba wykazać w poezji choćby minimalną dozę niepewności.

Michale w poezji nic nie trzeba! choć nie wszystko można..?
alez mnie mierzi pisanie o banałach ..
czy ja mam kompleksy?

ech to życie .
plecie sie ono . bajdurzy :)...
najczęściej klepsydry odwraca.

W poezji trzeba wiele, Grzesiek! (moje wrażenie) Bo inaczej nie jest to poezja, a zaledwie 'kiepski wiersz'.