Komentarze

Oj, Grześku, Grześku, brakowało nam tutaj ciebie i twoich rymowanych mądrości. I jak sobie to czytam: "miłości nie da się przemilczeć
chyba że była całkiem głucha", to nawet robi mi się smutno, ale jednocześnie czuję ulgę, że jeszcze smutno może się robić.

Phi, ja pisałem rymowane, to się ze mnie śmiali.

smutek często bywa przyjacielem i dobrze... że tylko bywa:)

no cóż... ze mnie też można:)

Smutek potrafi czasem poruszyć taką strunę, której istnienia nie podejrzewaliśmy. Jakby trafiał w takiego wewnętrznego jednorożca. Ciekawe czy takie oświadczyny coś dają, kiedy się je rzuca w kamień. Hm...

Radek, ja ci nie chcę tak publicznie dokopywać, zostawię to na czarną godzinę :P ale wiesz... (Grzesiek - tego nie czytaj, co ci się w głowie nie poprzewraca) Grzesiek to uchodzi u nas i nie tylko u nas za rymowanego guru.

guru od muru... czy tam betonu:( takie określenie rymowanej poezji spotkałem ostatnio... i broń mnie pan bóg bym używając słowa "poezji" myślał o sobie

Ej, miałeś nie czytać. Co podglądałeś? :>

lubię:x

Przekupię Figę czekoladą, to ci pokaże język za mnie :P

Ja się podpisuję pod Hajdi, Grześ z nickąd to nasz guru i bez niego to już całkiem smutno byłoby na tej Wywrocie.
Szczery tekst, bardzo szczery. Myślę, że dotrze do adresatki, porusza. No ja nie wiem co tu jeszcze napisać... Nareszcie się doczekałam nowego tekstu!

dobra Hajdi, ale żeby ta czekolada nie była taka roztopiona jak ostatnio:D

o właśnie - jak się patrzy na ten cały świat paplaniny, to brakuje mu takiej prostej szczerości, prostej i jednocześnie bardzo ciepłej.

Piękne oświadczyny:)

Z przyjemnością czytam Twoje wiersze Grzesiu:))

Nie wiem, jak tu się wypowiedzieć, żeby nie wypaść stronniczo. Z góry przepraszam za faux pas, bo nie rozumiem do końca, na czym polega funkcja wywrotowego guru. Dobre są te wiersze, bo płyną, zawieraja zgrabnie ujętą myśl i kojarzą mi się z Jonaszem Koftą, a to duży komplement. Natomiast jeśli rymowany guru jest guru od rymów, to możnaby te rymy trochę podrasować, bo są miejscami dość nieświeże. Reszta na plus, ale nie ocenię, bo nie interesuje mnie już taka poezja.

Każdy ma prawo do własnego zdania, ja swoje w przypadku Grześka wyrobiłam na przestrzeni kilku lat.

no ja tak samo, mnie by tu nie było wcale

Też napłynęły gorące skojarzenia z Koftą.

dziękować wsiemu państwu... uczennico zdolna od matmy jeśli coś ma gdzieś dotrzeć adresat musi chcieć odebrać przesyłkę... a to niestety nie tą razą

urocze..

Mam słabość do Twoich wiersz i to ogromna przyjemność po długiej przerwie móc Cię czytać. Zdrowia życze :)

JaaaaaCięęęęęę, Grzesiek! Porządnego wiersza rymem mi brakowało, tych najtrafniejszych obserwacji, tych puent rozkładających na łopatki, słowem - fajnie że jesteś.

Ciszy głową nie przebijesz, ale dobrze wiedzieć, że gdzieś jest miłość, którą chce się zaobrączkować. :)

oświadczyny są w poincie, ja bym tytuł zmieniła na przeświadczyny, i ciekawiej i przewrotniej. no i ta miła w otatnim wersie mi archaizmem zaleciała, no i dziś zostać żoną, też jakoś wymyślnie.. wiem, czepiam się, ale dawno się u Ciebie nie czepiałam, w ogóle się dawno nie czepiałam. ostatni wers do zmiany, moim zdaniem. mocniej go spróbuj i dosadniej

miało być
odejdź lub zostań moją żoną

lub też
zostańcie pani moją żoną:)

niech każdy sobie wedle gustu:)))

odejdź lub zostań moją żoną

zniknij lub zostań moją żoną