Geograficzno-kulturowa mapa Polski według Przemysława Czaplińskiego

W Polsce, czyli nigdzie” — pisał Alfred Jarry. „Polska to nie kraj, to stan umysłu” — głoszą internetowe memy. A co by się stało, gdyby podejść do tych kwestii całkiem serio?
 
Prof. Przemysław Czapliński postawił sobie ciekawe i — jak się okazało — bardzo aktualne zadanie: opowiedzieć o fenomenie postrzegania przez Polaków miejsca, w którym żyją, naszej wyobrażonej geografii, czyli tego, gdzie mentalnie według Polaków leży Polska. Czy przesuwa się na zachód? Jak zmienia się nasze postrzeganie samych siebie w kontekście sąsiadów?
 
Materiałem do badań jest dla Przemysława Czaplińskiego literatura polska ostatniego trzydziestolecia: książki Dukaja, Tokarczuk, Hugo-Badera, Kapuścińskiego, Masłowskiej, Pilcha, Szczygła czy Wilka. Czapliński dowodzi, że nasza wyobrażona geografia ma charakter wyspowy i nie ma w niej jednolitej wizji całości, a niektóre zaskakujące tezy autora prowokują do polemiki.