Mówiąc najprościej, ścięgno Achillesa umożliwia nam ruch i przemieszczanie się. Jest przedłużeniem mięśnia i przenosi siłę jego skurczu na elementy kostne. Mimo że tworzą je mocne włókna kolagenowe, ścięgno nie rozciąga się tak bardzo, jak może się nam wydawać. Ma też ograniczoną sprężystość. To jedno z mocniejszych i grubszych ścięgien składających się na aparat ruchu człowieka, a mimo to dość często dochodzi w jego obrębie do stanów zapalnych i urazów. Warto więc wspomnieć, że zbagatelizowanie stanu zapalnego może skończyć się zerwaniem ścięgna, koniecznością chirurgicznej operacji i długiej rekonwalescencji.
Aby wiedzieć, jak leczyć zapalenie ścięgna Achillesa skutecznie, należy określić przyczynę urazu. Stan zapalny w obrębie ścięgna jest jedną z częstszych dolegliwości osób, które profesjonalnie uprawiają sport, ponieważ ich organizm narażony jest na intensywne przeciążenia. Dolegliwości w obrębie ścięgna mogą być też wywołane przez inne czynniki, np.:
Podsumowując, nie trzeba być sportowcem, aby doprowadzić do stanu zapalnego ścięgna Achillesa. Jeśli odczuwamy ból w okolicy łydki, konieczne jest odpowiednie postępowanie, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom.
Przede wszystkim należy zrezygnować z intensywnej aktywności fizycznej i odciążyć ścięgno. Postępujący stan zapalny wiąże się z dalszymi uszkodzeniami tkanki, a osłabione włókna ścięgna są podatne za częściowe lub całkowite zerwanie.
W leczeniu stanu zapalnego skuteczne są niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), które poza łagodzeniem bólu zmniejszają zapalenie. Leki, które zawierają ketoprofen, ibuprofen lub naproksen o wspomnianym działaniu są dostępne w aptece bez recepty. Przyjmując je, należy stosować się do zaleceń zawartych w ulotce.
Ponieważ ból ma łatwą do określenia lokalizację, miejscowo można wcierać maści, których substancja czynna również należy do wspomnianej grupy NLPZ. Jeśli ból jest odczuwany bezpośrednio po treningu lub innej aktywności dobrze zastosować miejscowo zimny kompres, który zahamuje rozwój stanu zapalnego. W tym celu warto skorzystać z żelowych opatrunków, które dostępne są w aptece lub przyłożyć w miejsce urazu kostki lodu zawinięte w ręcznik.