Bielicka i Kofta

Zbigniew Korpolewski, Hanka Bielicka. Umarłam ze śmiechu

Autor z właściwym sobie poczuciem humoru przedstawia jedną z najwybitniejszych artystek polskiej sceny. Opisuje jej życie zawodowe, drogę do wielkiej kariery, trudne wybory sceniczne, a potem okres, w którym niepodzielnie królowała na polskiej scenie. Autor pisze także o dotychczas ukrytym za kulisami życiu osobistym Pani Hanki – o jej charakterze,

upodobaniach i rozterkach, o relacjach z mężczyznami i oczywiście o jej niekłamanej miłości do kapeluszy. Książka to hołd dla wielkiej artystki, którą tak bardzo pokochała polska widownia, ale też utrzymana w lekkim tonie refleksja nad sztuką kabaretu i miejscem dobrego humoru w kulturze.

Zbigniew Korpolewski z właściwą sobie swadą dotyka fenomenalnego i niepowtarzalnego zjawiska, jakim była Hanka Bielicka. Autor przerzuca pomost między czasami, w których tworzyła legendarna już dzisiaj artystka a dniem dzisiejszym, kiedy nie narodziła się żadna jej następczyni. A widzowie wciąż odczuwają brak Bielickiej.

Wojciech Malajkat

Zbigniew Korpolewski  (ur. 1934) – artysta estradowy, aktor, reżyser i prezenter. Prowadził słynne koncerty The Rolling Stones i The Animals. Występował m.in. z Jerzym Połomskim, Ireną Kwiatkowską i Ireną Santor. Autor tekstów satyrycznych dla Hanki Bielickiej i do kabaretów Dudek oraz Pod Egidą. Wraz z Tadeuszem Rossem współtworzył dla Telewizji Polskiej program satyrycznym „Loża”. W latach 1991–1997 był dyrektorem Teatru Syrena.

Jonasz Kofta, Co to jest miłość

Wiersze i piosenki zebrane. Tom II

Pierwsze pełne wydanie twórczości Jonasza Kofty

Drugi tom wierszy i piosenek zebranych wybitnego poety oraz autora licznych przebojów radiowych Jonasza Kofty zawiera jego teksty liryczno-satyryczne w czterech rozdziałach:

Fale Amuru – romanse rosyjskie, Czasami pech się uśmiecha – liryka żartobliwa, Moja muza codzienna – wiersze satyryczne, Epitafium dla frajera – Jonasz o Jonaszu.

Niektóre z tekstów zostały odnalezione w archiwum Autora i są publikowane po raz pierwszy.

Jonasz Kofta (1942–1988) – był jednym z największych – obok Agnieszki Osieckiej i Wojciecha Młynarskiego – poetów polskiej piosenki. Niemal każdy jego wiersz mógł stać się od razu radiowym szlagierem – do najbardziej znanych należą choćby: „Jej portret”, „Śpiewać każdy może”, „Pamiętajcie o ogrodach”, „Kwiat jednej nocy”, „Buba”, „Wakacje z blondynką”, „Autobusy zapłakane deszczem”, „Samba przed rozstaniem”. Współpracował m.in. z Hybrydami, Teatrem Syrena oraz Programem Trzecim Polskiego Radia. Współtworzył Kabaret Pod Egidą.

Zmarł w wieku 46 lat. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na warszawskich Powązkach.