Emigracja w czasach zarazy czyli „Wilcza rzeka” Wioletty Grzegorzewsiej

Wilcza rzeka Wioletty Grzegorzewskiej to bardzo osobista, autobiograficzna powieść o życiu na emigracji w epoce pandemii, swoisty dziennik czasów zarazy. Narratorka – pisarka imieniem Wiola, w pierwszych dniach pandemii przeprowadza się wraz z córką z wyspy Wight do Hastings, gdzie jednak wydarzenia zaczynają płynąć nie do końca zgodnie z planem. Oszukane przez właściciela mieszkania, które miały zająć, matka z córką rozpoczynają tułaczkę po nędznych, wynajętych pokojach dla emigrantów, schroniskach i ośrodkach.

Już i tak trudne doświadczenie emigracji łączy się tu z nową, covidową rzeczywistością, w której – zwłaszcza na samym początku – mało kto porafi się przecież odnaleźć. W tych szalonych warunkach Wiola musi spróbować zapewnić dorastającej córce jakąś namiastkę codzienności. I zupełnie nie pomaga fakt, że w tym wszystkim zmaga się jeszcze z własnymi demonami i duchami przeszłości....

Pełną recenzję Wilczej rzeki znajdziecie na blogu Nasza Nisza.

Wioletta Grzegorzewska Wilcza rzeka

Wydawnictwo W.A.B 2021