Mariah Carey

Nazywana jest białą dziewczyną z czarnym tyłkiem, bo płynie w niej afro - amerykańska ojcowska krew. Sama zresztą nie ukrywa, że wciąż ciągnie ją do tych niskich, głębokich głosów czarnej muzyki. Jest jedną z „diw światowego wokalu” , dużo ją jednak kosztowało to, by dotrzeć do miejsca, z którego dziś obserwuje rzeczywistość.

Oto niezwykła opowieść o wielkiej pasji do muzyki – pasji, która miała moc przezwyciężenia największych barier...

Mariah Carey urodziła się 27 marca 1970 roku na Long Island w Nowym Jorku. Jej imię, Mariah oznacz "wiatr". Pochodzi ono z piosenki "They Called The Wing Mariah" z musicalu "Paint Your Wagon". Jej matka, Patricia była białą irlandzką śpiewaczką operową z Indiany, zaś ojciec, Roy Carey, czarnym venezuelskim inżynierem aeronautyki. W wieku 2 lat Mariah pierwszy raz pokazała swój talent, kiedy Patricja śpiewała "Rigoletto Verdi'edo" przeoczyła linijkę, Mariah zaśpiewała ją perfekcyjnie od właściwego miejsca. Patricja obawiała się o dar Mariah i zaczęła dawać jej lekcję śpiewania. Kiedy miała 4 lata. była w stanie skopiować każdy dźwięk, jaki usłyszała.

Wychowywała się bez ojca. Często razem z matką przeprowadzały się wzdłuż Long Island i Nowego Jorku. Nie miały dużo pieniędzy, więc nie mogły pozwolić sobie na własny dom. Czasami nawet mieszkały z przyjaciółmi. Dla Mariah był to straszny okres. Nigdy nie czuła się pewnie. Zawsze obawiała się, że "ktoś wyciągnie dywanik spod niej". Niektórzy sąsiedzi nie pozwalali swoim dzieciom bawić się z nią. Jedyną rzeczą, która podtrzymywała ją na duchu była jej muzyka. Zawsze chciała zostać profesjonalną piosenkarką. Miało na nią wpływ wielu muzyków m.in. Sarah Vaugham, Stevie Wonder, Aretha Franklin, Gladys Knight. Jej ulubioną piosenką była "Bridge over Troubled Water" w wykonaniu Arethy Franklin. Słuchała radia, aby zasnąć. Kiedy oglądała reklamę w telewizji zawsze śpiewała równo z nią.

Szkoła nie była dla niej ważna. Swoje zainteresowania okazywała tylko rzeczom które lubiła. Po ukończeniu szkoły średniej jedynym marzeniem było śpiewanie. Nie pozwoliła nikomu mieszać swych planów. Zaczęła pisać teksty. W tym okresie powstało "Someday" i "Love Takes Time". W czasie promocji została przedstawiona Benowi Marglies, który posiadał własne studio nagrań. Z jego pomocą napisała wiele wczesnych piosenek.

Przeniosła się do Nowego Jorku. Pracowała jako kelnerka, kontroler płaszczy, a nawet w salonie piękności. Noce spędzała w studiu u Bena W wieku 18 lat Mariah została dublerką piosenkarki Brendy K. Star. Artystka przedstawiła Mariah kilku ludzi z CBS Records. W końcu nadarzyła się okazja, aby pokazać komuś kasetę demo, a dokładniej Jerremu Greenbergowi, szefowi WTG Records, który z kolei pchnął je dalej w obieg, co zaowocowało dotarciem do Tommiego Mottoli, prezesa Columbia Records. Gdy usłyszał on kasetę, zakochał się w głosie młodej piosenkarki. Taśma zawierała jedynie kilka utworów, w tym : "All Alone In Love", "Prisoner", "Someday", "All In You Mind" , "Do You Ever Wonder". Miłość do głosu Mariah rozpoczęła się podpisaniem kontaktu z Columbia Records. To był wielki początek kariery niespełna 19 - letniej piosenkarki...

Sukces spadł na nią, jak grom z jasnego nieba. Debiutancki album "Mariah Carey przez wiele tygodni nie schodził z pierwszych miejsc listy przebojów. W 1991 roku na rynku pojawiła się kolejna produkcja młodej piosenkarki. Album „Emotions” nie powtórzył sukcesu poprzedniego materiału, jednak i w tym przypadku wszystkie single przez długi czas utrzymywały się na szczycie muzycznych notowań.

Następny album „Music Box”, wydany w 1993 roku okazał się najlepiej sprzedającym w Stanach Zjednoczonych. Pochodzącą z niego piosenkę "Hero" Mariah zadedykowała ofiarom strzelanin tego roku. Wkrótce później rozpoczęła swoje pierwsze tournee.

W listopadzie 1994 wydała album "Merry Chrismas", zaś rok później „Daydream”, gdzie zaśpiewała w duecie z raperem "Old Dirty Bastard" piosenkę "Fantasy" i pracowała wspólnie z Boyz II Men nad "Ones Sweet Day". Utwór ten górowała na pierwszych miejscach przebojów przez szesnaście tygodni.

W lipcu 1997 roku Mariah wydała pierwszy teledysk "Honey" z albumu "Butterfly". Pokazała na nim swoje aktorskie zdolności i przede wszystkim nowy styl, grając po raz pierwszy dziewczynę Bonda uciekającą z wielkiego zamku... Album "Butterfly" zmienia całkowicie styl piosenkarki , aczkolwiek znalazło się na nim miejsce dla właściwych Mariah ballad. Określany jest hip-hopowym spokojem, bowiem oprócz utworów melodyjnych zawiera piosenki nagrane wspólnie z Missy Eliot, czy Puff’em Daddy. Mariah ocenia ten album jako swój ulubiony, ponieważ pierwszy raz miała wolne ręce. Mogła wyrazić swoje uczucia, nikt jej nie kontrolował. Butterfly jest definitywnie materiałem osobistym, mówi o najgłębszych myślach i uczuciach... "Po raz pierwszy od debiutanckiego albumu, czuję się jakbym wypuściła kawałek siebie" – mówi artystka. Nowa Mariah była bardziej niezależną... " Czuję się na tyle wolna aby włożyć więcej siebie w moją muzykę. Jest wiele prawdziwych przeżyć w "Butterfly". Żyłam z tym. Obudziłam się do tego".

Jest wolna i zaczęła odkrywać nowe rzeczy, nie tylko w muzyce. Rozpoczęła się przygoda z aktorstwem, którą opisuje jako "drogę poznawania siebie i swoich uczuć".

W1998 roku otrzymała nagrodę dla najlepszej solowej artystki, udowadniając, że nie pokazała jeszcze swoich wszystkich muzycznych twarzy.

W 1994 roku Mariah zaczęła współpracować z "Fresh Air Fund". Jest to grupa ludzi, pomagająca dzieciom z Nowego Jorku, które nie mają tyle szczęścia, aby wyjechać na wakacje. Wydzierżawiła park zabawy na jeden dzień, z jej pomocą fundacja uzyskała 700 000 dolarów. Artystka wspomaga także inne fundusze charytatywne: The Fresh Air Foud, Camp Mariah, Am FAR (Amerykańska fundacja zajmująca się badaniami AIDS), United, Negro College Fund, Hale House Center , TJ Martell Foundation.

23 listopada 1998 roku odbyła się premiera jej albumu "#1's". Płyta jest kolekcją 13 singlowych utworów Mariah Carey, które trafiły na pierwsze miejsca amerykańskich list przebojów. Wśród nich zajdują się takie piosenki, jak: "Without You", "Vision Of Love", "Fantasy", "I'll Be There", "Hero", "Love Take Time", "One Sweet Day", "My All" czy "Dreamlover". Dodatkowo na tej płycie umieszczone zostały cztery nowe nagrania - "Sweetheart", "I Still Believe", Do You Know Where You're Going To" i "When You Believe" (duet z Whitney Houston stworzony na ścieżkę dźwiękową do filmu rysunkowego “Król Egiptu” nagrodzony Oscarem).

Singiel "Heartbreaker" promował album „Rainbow”, ósmy już w dorobku muzycznym piosenkarki. W USA singiel ten został sprzedany w rekordowy ilościach, co zachęciło Mariah do wydania remixu, który z kolei zrobił ogromną furorę w Wielkiej Brytanii. Album „Rainbow” był mieszanką popu, soulu, R&B, hip-hopu i gospel. Była to pierwsza okazja dla Mariah do współpracy z legendarnym kompozytorem i producentem, Davidem Fosterem.

Na rozdaniu nagród Monte Carlo 2000 Mariah odebrała z rąk księcia Alberta nagrodę dla najlepszej artystki mijającego milenium. Podkreślono fakt że jako jedynej w historii muzyki udało jej się utrzymać 16 tygodni na pierwszych miejscach list przebojów.

Rok 2001 to kontrakt piosenkarki z Virgin Records, kolejna płyta i pierwsza produkcja filmowa. Film „Glitter”, którego Mariah jest producentem, to osadzona w latach 80-tych, swobodna opowieść o życiu piosenkarki. Ścieżka dźwiękowa do filmu jest jednocześnie kolejnym albumem artystki. W tym samym roku ukazuje się na rynku dwupłytowy materiał „Gratest Hits”, wydany przez Columbia Records. Album jest zbiorem największych hitów artystki.

Kolejny rok, 2002 to początek współpracy Mariah z wytwórnią Universal Music i kontrakt na sumę 23 milionów dolarów. Owocuje to wydaniem albumu „Charmbracelet”, który debiutuje na 3 pozycji amerykańskiej listy Billboard. Pierwszym singlem pochodzącym z tej płyty jest utwór „Trough The Rain”. W roku 2003 Sony Columbia wydaje dwupłytowy zbiór zremiksowanych największych hitów artystki. Wydawnictwo nosi nazwę „The Remixes”. Na albumie znalazły się nie tylko nowe, taneczne wersje największych hitów, ale i duety z takimi gwiazdami rapu i hip-hopu, jak Busta Rhymes, Snoop Dogg, Missy Elliot, Da Brat, czy Old Dirty Bastard.

Najnowsza płyta artystki „The Emancipation of Mimi”, wydana w ubiegłym roku, zawiera 14 utworów, każdego z nich Mariah jest współautorem lub współproducentem.

W studiu nie zabrakło szeregu znakomitości. Cztery utwory, w tym pierwszy singel z płyty –"It's Like That" – wyprodukował Jermaine Dupri. Dwa inne nagrania wyprodukowali The Neptunes. W piosence "To The Floor" pojawia się Nelly, a w "Say Somethin'" Snoop Dogg. Kolejnym gościem na albumie jest Twista, który pojawił się w "One and Only". Kanye West współpracował z Mariah w utworze "Stay the Night." Inne utwory sesji z takimi postaciami jak: Scram Jones ("Your Girl"), Mahogany ("When I Feel It") oraz James Poyser ("Mine Again"). Trzy piosenki zostały wspólnie napisane i wyprodukowane przez tandem Mariah Carey i James "Big Jim" Wright (z Jimmy Jam & Terry Lewis' Flyte Tyme Productions). Są to: "I Wish You Knew," "Circles," i "Fly Like a Bird

Droga artystyczna Mariah Carey może być tematem legendy. Jej płyty znalazły najwięcej nabywców w historii fonografii, zamieściła aż 15 singli na pierwszych miejscach list przebojów, a także zdobyła dwie nagrody Grammy osiem nagród American Music Awards, nagrodę “Artysta Dekady” przyznaną przez Billboard i World Music Award dla "Najchętniej Kupowanej Artystki Millennium”, by wymienić tylko kilka. Jest też jedyną artystką, której piosenki zajmowały pierwsze miejsca zestawień w każdym roku minionej dekady, a jej piosenka „Heartbreaker” wyprzedziła nagrania The Beatles pod względem łącznej liczby tygodni spędzonych na szczycie listy Billboardu.

Miała zaledwie 18 lat, gdy wydała pierwszą płytę. Już wtedy wiedziała, że jedyne co chce robić w życiu, to muzyka. Pracowała na dwie zmiany, zaś noce spędzała w studio, by tylko móc nagrywać ... W końcu się udało! Z dziewczyny o pięciooktanowym głosie, stała się gwiazdą – kobietą o nieprzecietnej urodzie i niezwykłym uroku osobistym. Dziś Mariah Carey zna każdy, kto spragniony jest niezwykłej wrażliwości i swoistej słodyczy muzycznej. Słuchała jej moja babcia, mama kocha się w utworze „Without you”, siostra podziwia jej działalność społeczną, zaś ja? Hmm ... dla mnie zawsze będzie białą dziewczyną z czarnym tyłkiem, której głos jest ostatnią częścią układanki w utworach hip-hopowych.