Jack Garratt - "Phase"

"Phase" to obietnica czegoś więcej, czegoś lepszego, bardziej brawurowego bądź bardziej przebojowego. Na razie bardzo już popularny Anglik pokazuje, jakie ma talenty. Z singla "Breathe Life" dowiadujemy się więc, że potrafi pisać chwytliwe, słoneczne, festiwalowe piosenki. Lekko nawiedzone, bardziej mroczne "The Love You're Given" pokazuje, że James Blake ma pewną konkurencję, a "Surprise Yourself", że Jack trzyma rękę na pulsie i wie, co w trawie piszczy. Mamy też nieszablonowe, ambitniejsze, bardziej artystyczne "Coalesce (Synesthesia Pt. II)" wraz z jego dynamiczniejszym sequelem, czyli "Synesthesia Pt. III".

Na razie Garratt, który zdobył już niemałą sławę i uznanie za sprawą singli oraz koncertów, próbuje się przedstawić. Zaprezentować swój wysoki wokal i swoją wrażliwość (fani Sama Smitha mogą znaleźć tu przystań). Anglik daje się poznać, jak twórca liryczny, ale i bardziej klubowy. Potrafi pisać snujące się niespiesznie balladowe numery, a także potężnie brzmiące popowe hity, które chętnie przygarnięto by w Hollywood. Bawi się elektroniką, połamanymi rytmami, niemniej radość sprawiają mu również bardziej klasyczne komercyjne rozwiązania, gładka, syntetyczna produkcja czy nowoczesne pomysły R&B, a czasem nawet bardzo subtelnie folkowe klimaty. Niezły to zabieg, cwany, niemniej w ten sposób "Phase", jako całość, nie do końca przekonuje.

Debiutancki album Jacka Garratt to jego swoiste CV, wizytówka. Na kolejnej płycie artysty powinniśmy poznać już tylko jego najmocniejsze strony. A przynajmniej na to liczymy.