Muzyka

Soundtrack do "Ostatniej rodziny", czyli ulubione kompozycje Tomka i Zdzisława Beksińskich

16 września do kin trafi obraz "Ostatnia rodzina" o Beksińskich. Dziełu towarzyszyć będzie wyjątkową ścieżka muzyczna. - Zdzisław i Tomek Beksińscy mogliby pisać swoje dzienniki właściwie tylko za pomocą list utworów muzycznych - mówi scenarzysta, Robert Bolesto.
Dla twórców filmu od początku było jasne, że w "Ostatniej rodzinie" musi być świetna muzyka. Muzyka, jakiej słuchali Beksińscy.

W domu Beksińskich muzyka grała non stop, dosłownie i w przenośni - z głośników, w słuchawkach oraz umysłach głównych bohaterów. Przypominają nam o tym wszechobecne magnetofony szpulowe i półki pełne taśm, winyle i gramofony.

- Każdy kawałek na tym soundtracku i każdy, który jest w filmie ma swoją niepowtarzalną historię - chodzi zarówno o miejsce w sercu członków rodziny Beksińskich, jak i okoliczności, które pozwoliły na to, aby stał się elementem "Ostatniej rodziny" - opowiada reżyser, Jan P. Matuszyński.

Soundtrack dzieli muzyczne fascynacje Tomka (np. Yazoo, Joy Division), które prezentował w radiu, i Zdzisława - mniej znane, ale w niezwykły sposób dopełniające jego obrazy (kompozycje Mahlera czy Liszta). To zbiór utworów nigdy prawie nie pojawiających się na tego typu wydawnictwach.

Oto tracklista:

CD 1:

Pieter Nooten & Michael Brook - "Several Times I"
Yazoo - "Don't Go"
Joy Division - "Love Will Tear Us Apart"
The Moody Blues - "Nights In White Satin"
Budgie - "Parents"
Peter Gabriel - "Lay Your Hands On Me"
Marillion - "Lavender"
Sisters Of Mercy - "This Corrosion"
Roxy Music - "More Than This"
Talk Talk - "Happiness Is Easy"
Closterkeller - "A Ona Ona"
Ultravox - "Dancing With Tears In My Eyes"
Nick Cave And The Bad Seeds - "From Her To Eternity"
Camel Pressure - "Points"

CD 2:
1. Franz Liszt: A Dante Symphony - 2. Purgatorio
2. Edvard Grieg: Lyric Suite - 5. March Of The Trolls
3. Alfred Schnittke: Requiem - Credo
4. Claude Debussy: Sonata For Flute, Violin & Harp - 3. Finale
5. Franz Liszt: Tasso, Lamento E Trionfo
6. Gustav Mahler: Symphony No. 7 - 3. Scherzo
7. Gustav Mahler: Symphony No.10 - 1. Andante - Adagio
8. Gustav Mahler: Symphony No. 2 - 4. "ULRICHT"

Akcja zaczyna się w 1977 roku, gdy Tomek Beksiński wprowadza się do swojego mieszkania. Jego rodzice mieszkają tuż obok, na tym samym osiedlu, przez co ich kontakty pozostają bardzo intensywne. Nadwrażliwa i niepokojąca osobowość Tomka powoduje, że matka - Zofia, wciąż martwi się o syna. W tym samym czasie Zdzisław Beksiński próbuje całkowicie poświęcić się sztuce. Po pierwszej nieudanej próbie samobójczej Tomka, Zdzisław i Zofia muszą podjąć walkę nie tylko o syna, ale także o przywrócenie kontroli nad swoim życiem.

Gdy Zdzisław podpisuje umowę z mieszkającym we Francji marszandem Piotrem Dmochowskim, a Tomek rozpoczyna pracę w Polskim Radiu, wydaje się, że rodzina najgorsze kłopoty ma już za sobą. Jednak seria dziwnych, naznaczonych fatum wydarzeń, dopiero nadejdzie.

W legendarne postaci - genialnego malarza Zdzisława i jego syna Tomasza, kultowego dziennikarza muzycznego i tłumacza, wcielają się odpowiednio Andrzej Seweryn i Dawid Ogrodnik. Towarzyszą im Aleksandra Konieczna jako Zofia Beksińska oraz Andrzej Chyra w roli marszanda Piotra Dmochowskiego.

Tomek Beksiński był jednym z najbardziej charyzmatycznych polskich dziennikarzy muzycznych, a także tłumaczem języka angielskiego. Zadebiutował w eterze w 1982 roku w audycji Marka Niedźwieckiego. Znany był z radiowej anteny najpierw Programu I i II Polskiego Radia, a następnie Trójki, pisał m.in. do "Tylko Rocka" i "Machiny". Był naczelnym tłumaczem filmów z Jamesem Bondem i serii "Latający cyrk Monty Phytona". Popełnił samobójstwo 24 grudnia 1999 roku.

Zdzisław Beksiński był malarzem, rzeźbiarzem, fotografem, rysownikiem - jednym z najwybitniejszych i najbardziej oryginalnych polskich twórców współczesnych. Jego prace najczęściej miały mroczny, pełen grozy charakter. Nie brakowało w nich elementów abstrakcyjnych i fantastycznych. Artysta został zamordowany w swoim mieszkaniu w Warszawie w nocy z 21 na 22 lutego 2005 roku, na kilka dni przed swymi 76. urodzinami.

Dodaj komentarz anonimowo lub zaloguj się
 
Podpis
Podpis 17 grudnia 2018, 18:51
Jak już piszecie artykuł o Beksińskim to wypadałoby znać muzykę, którą opisujecie :) Bo inaczej robicie takie błędy jak:
Camel Pressure - "Points", podczas gdy powinno być:
Camel - "Pressure Points" :)
źródło: megafon.pl
przysłano: 12 września 2016 (historia)


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca