Belo to druga płyta Oli Igboaki, potwierdzająca wysoką klasę, wyjątkowość i niezależność artystki. Jej pierwsza płyta, pt. Wyspa, była swoistym „manifestem niezależnego myślenia” - jak podkreślała sama autorka (patrz: wywiad). Duża dawka optymizmu i ożywczej energii mieszała się na tej płycie z ironią i krytycznymi ocenami rzeczywistości. OlA (pseudonim Oli Igboaka) odważyła się dotknąć w swoich tekstach z Wyspy wielu trudnych do zniesienia aspektów ludzkich ograniczeń, również typowo polskich, które z perspektywy emigracji, otwarcia na inność i wielość, potrafiła z gracją i lekkością prześmiać.
Teksty, które Aleksandra napisała do nowej płyty rodziły się pod wpływem silnych duchowych eksploracji, w trakcie warsztatów terapeutycznych w brazylijskim mieście Belo Horizontale. Stąd nazwa płyty „Belo”, ale też i energia tych utworów. Otwarcie duchowe, na dobro i piękno (portugalskie – belo), gotowość do doświadczania świata i siebie bez zapośredniczeń, przedsądów, stereotypów, nierealistycznych wymagań i ocen. Cała ta niesamowita siła uzdrawiającego spotkania ze sobą i wynikająca z niego akceptacja siebie i świata – emanuje z piosenek Oli i wprowadza słuchacza w swoisty katartyczny stan oczyszczenia.
Służą temu procesowi subtelne soulowe wokalizy artystki i odważne eksperymenty z łączeniem różnych rytmów, zabawy z akcentacją i zmiany stylów ekspresji. Utwory mają ożywczy, radosny klimat, sprawiają wrażenie niemalże spontanicznie zaśpiewanych, a jednocześnie teksty ukazują mocny charakter i głębię refleksji ich autorki.
Rozwibrowany, pełny żaru, niemalże „czarny” wokal zabiera mnie w podróż w prawie zapomniane obszary wyobraźni i przypomina iście dziecięcy sposób doświadczania świata. Trudno jednak nie usłyszeć na tej płycie siły wewnętrznego sprzeciwu wobec ludzkiej bezczynności i wezwania do przemiany sposobu myślenia i widzenia świata, jak choćby w utworze otwierającym album – Zostawcie mnie, gdzie odważne słowa refrenu wzmocnione są ostrymi, przesterowanymi rifami gitary elektrycznej.
Na płycie Belo znajdziemy również inspirowane rapem melorecytacje, oparte na podkładzie akustycznej gitary i pianina, z ciepłym soulowym chórkiem w tle. Połączenie tej szczególnej formy ekspresji z liryką tekstu, w utworze Siła trzystu daje kompozycję jednocześnie dynamiczną i uwodzącą słuchacza. Ten efekt osiąga Igboaka dzięki wszechstronności swojego znakomitego muzycznego warsztatu, ale też dzięki odwadze czerpania z różnych tradycji i technik, otwarciu artystycznej wrażliwości. Ola Igboaka eksperymentuje z głosem, szuka barw i koloratur potrafiących oddać emocjonalno-energetyczny ładunek jej utworów.
Nie są to utwory regularne i przewidywalne, Ola zmienia formę ekspresji, melorecytuje, frazuje, rytmicznie wypowiada słowa, a po chwili wchodzi na trudno dostępne diapazony soulowej wokalizy. Udaje się jednak tej artystce świetnie połączyć tekst, muzykę i wokalne eksploracje nicią wewnętrznej energetycznej harmonii.
To, co jest, w moim odczuciu siłą twórczości Oli Igboaki to świetnie zorganizowana technicznie energia spontaniczności; ogromna radość śpiewania, ekscytacja z bycia tu i teraz, w tekście, piosence i... świecie. Belo jest płytą z przekazem, z pozytywnym flow, albumem potwierdzającym swoistość i charakter artystki. Muzyka znakomicie zaaranżowana, niekonwencjonalnie zaśpiewane, mocne i mądre teksty i coś jeszcze, jakiś element, który odróżnia świetną produkcję od sztuki, coś co można nazwać „pierwiastkiem magicznym”.
Ola Igboaka jest, w moim odczuciu, jedną z tych bardzo niewielu współczesnych artystek, które bardziej dbają o to, co chcą światu powiedzieć, niż o to, żeby cały świat chciał ich słuchać. A tej artystki warto posłuchać. Polecam.
Paweł Ivo Kaczorowski
Ola Igboaka
Album: Belo – premiera 01.05.2020
Dystrybucja: Agora Digital
Teksty i muzyka: Ola Igboaka
Płyta dostępna na platformie YouTube: Belo
Zobacz też: Fantastyczna podróż - recenzja albumu „Wyspa” OlA
Redakcja
26 z Internetu
7906 artykułów
1719 tekstów
70 komentarzy
Wywrota.pl to interdyscyplinarny serwis społecznościowy zajmujący się kulturą. Jest jednym z pierwszych portali kulturalnych w polskim Internecie – działa od 1998 roku. W tym czasie otrzymał wiele prestiżowych nagród, m.in.: Papierowy Ekran…
|