Ewa Zarzycka SYTUACJA JEST DOSKONAŁA 6–26 czerwca 2023 |
Marcin Harlender | ŚRÓDMIEŚCIE SZCZĘŚCIE | notatki z późnego neandertalu 4–14 listopada 2022 |
Tomasz Dobiszewski TROPIĄC SŁOŃCE 16 grudnia 2022–10 stycznia 2023 |
Jan Mioduszewski DE-MONTAŻO-MEBLO-GRA Performatywny demontaż 10 grudnia 2022 |
Katarzyna Bogusz NOMEN OMEN / NIE MAM IMIENIA, BY POWIEDZIEĆ CI KIM JESTEM 9 września 2022–1 pazdziernika 2022 |
Miejsce wystawy Swinarski>>bio.s:
Strefa BE (d. Muzeum), ul. Jagiellońska 1
Wstęp wolny
Zapisy i informacje: rezerwacja@stary.pl, tel. 12 422 40 40
25, 26 maja, godz. 17.00 - 21.30 > Szybka indywidualna rozmowa w cztery oczy z aktorami
27 maja, godz. 10.00 - 15.00 > Multimedialna ekspozycja
1 -2 czerwca, godz. 18.30 - 21.30 > Multimedialna ekspozycja
4 – 5 czerwca, godz.10.00 - 15.00 > Multimedialna ekspozycja
4 – 5 czerwca, godz. 20.00 - 22.00 > Warsztaty
6 – 8 czerwca, godz. 10.00 - 15.00; 18.30–21.30 > Multimedialna ekspozycja
Swinarski>>bio.s to rodzaj multimedialnej instalacji przywołującej postać i twórczości Konrada Swinarskiego (1929 – 1975), wielkiego artysty europejskiego teatru XX wieku, wybitnego interpretatora sztuk szekspirowskich, polskiego romantyzmu i dzieł Wyspiańskiego, wyjątkowego nauczyciela w prowadzeniu aktorów na scenie.
Swinarski należał do pokolenia doświadczonego przez wydarzenia II wojny światowej, które brutalnie zapisały się w jego osobistym życiu. To ‘dotknięcie’ historii miało decydujący wpływ na odczytanie przez reżysera literatury na scenie, czy to w sposobie uwikłania bohaterów w społeczne i polityczne zależności, czy w niejasnej ocenie moralnych i etycznych zachowań postaci. Z usprawiedliwienia osobistej klęski wyrosły jego wielkie inscenizacje poszukujące odpowiedzi na fundamentalne pytania, stawiane wobec polskiej i niemieckiej historii, (Swinarski pochodził z polsko-niemieckiej rodziny), polskiego katolicyzmu i Heglowskiego rozumienia rozwoju Ducha Narodów.
W latach 60. powstały wielkie inscenizacje Swinarskiego w Schiller Theater w Berlinie (Marat/Sade, Pluskwa). W tym samym czasie reżyser rozpoczął współpracę ze Starym Teatrem (1965-1975), przygotował tu jedenaście inscenizacji, m.in.: Nieboską komedię Krasińskiego, Woyzecka Büchnera, Fantazego Słowackiego, Wszystko dobre, co się dobrze kończy Szekspira, Dziady Mickiewicza, Wyzwolenie Wyspiańskiego. W Starym spotkał znakomity zespół artystów - aktorów, kompozytorów - z ich wspólnej pracy powstały arcydzieła wyznaczające styl interpretacji narodowej literatury na całe półwiecze.