Antologia z pazurem, to bardzo niepewna, nierozstrzygalna opowieść o nowoczesności. Spotkanie z poetami mówiącymi wieloma głosami. Autorzy wierszy nie męczą przesłaniem, lecz odsyłają, analizują, ściszają głos, pytają. Są nieufni, zakamuflowani, niby niepozorni. 12 lat temu

Czy można powiedzieć, że poeta ma także Boga za przyjaciela? Z jednej strony tak, skoro widuje go pod postacią natury, lecz chyba też coś go w wizji Boga przeraża. 12 lat temu

Między całymi szeregami wersów, które krytycy próbują nazwać brutalnymi czy surrealistycznymi, ja znalazłam miejsca pełne subtelnej wrażliwości, w których autor rozkazuje zatrzymać się mimo nacierającego na czytelnika natłoku słów (ale na pewno nie waty słownej) 12 lat temu