| alfabetycznie chronologicznie |
|
Beck już w latach 90 połączył hip-hop, folk, rocka i elektronikę. Dzisiaj jego płyty są wskazówkami jak nie wpaść w wir zespołów grajacych mocne, taneczne giatrowe pisoenki. W latach 90 gdy Ameryka przeżywała fascynacje Grunge a Europa Brit Popem i Ravem ukazała się pierwsza płyta Becka. Była to wielka nowość ponieważ tak sprawna i ciekawa miesznka hip-hopu,… |
|
Zaczęło się lato! Wybieracie się gdzieś dalej? Gdzieś bliżej? A może tak "Brazylijska podróż"? Nareszcie wakacje, urlop czy jakkolwiek inaczej nazwany czas, który nie jest tym "zwykłym czasem" zajmującym resztę, zazwyczaj zimną, roku. Nawet pomiędzy strugami deszczu widać, że wszystko … |
| Habakuk to jedna z najpopularniejszych grup reggae w kraju. Ciężko pracowali na swoją sławę przez ponad 15 lat, grając mnóstwo koncertów , oraz wydając niedawno szóstą już w dorobku zespołu płytę długogrającą. |
|
Czesław Śpiewa czyli Czesław Mozil pojawia się niespodziewanie z płytą "Debiut" i muzyką wymykającą się kategoryzacji. Niespodziewanie Czesław Mozil stał się gwiazdą polskiej piosenki. Pojawienie się jego pierwszej solowej płyty "Debiut" odnotowały wszystkie znaczące się pisma, portale i stacje muzyczne.… |
| Lao Che to zespół niezwykły. Zespół, który potrafi zerwać z wcześniejszymi upodobaniami, schematami. Wreszcie, zespół potrafiący obrać zupełnie inną ścieżkę niż ta, zawarta na poprzednich albumach. |
| Nie jestem homofobem, nie należę do żadnego ugrupowania poniżającego osobników innej orientacji, ale jeżeli liderem rockowej grupy jest gej i do tego (o ironio!) murzyn, to zapowiada się przednia zabawa. |
|
Gdyby Dave Grohl wspólnie z kolegami wypełnił cały nowy album komopozycjami pokroju "The Pretender" to gwarantuje że w każdej recenzji otrzymywałby notę 10/10. No właśnie, gdyby...przysłowiowa babka nigdy wąsów nie miała, a Grohl nie pakuje na album samych Pretenderów. Lubię tego gościa, za jego poczucie humoru, za prześmiewcze teledyski, za… |
| Każda historia ma swój początek. Historia Joy Division zaczyna się od albumu "Unknown Pleasures". Albumu o którym filmowy Ian Curtis mówi "Unknown Pleasures to było to, w tych czasach byłem szczęśliwy". |
| Wszystkie albumy składające się z kompozycji różnych artystów mają przed sobą jeden cel jak najdokładniej przedstawić pewien moment i miejsce w muzycznej przestrzeni. Zamknąć galaktykę wykonawców na jednym krążku. |
| Płyta ukazała się na rynku muzycznym w roku 2004 i odniosła naprawdę wielki sukces. Otóż w Finlandii osiągnęła status podwójnej platyny, platyny w Niemczech, złota w Szwajcarii i Australii. |
| Rozmaitość środków artystycznych jest znakiem rozpoznawczym CocoRosie. W tym świecie dźwięki rowerowego dzwonka harmonizują z organami i mruczącymi vocalami. Zabawki same wiedzą kiedy i jak mają grać by opowiadać magiczne historie. |
| Rzadko pojawia się tak dopracowana płyta debiutantów. Tutaj od początku do końca udało utrzymać się zimny profesjonalizm ani na chwilę nie tracąc nic z gorąca uczuć i prawdziwych emocji w śpiewanych tekstach. |
| Dwie panie stworzyły album, który nie sposób porównać ani do tworów CocoRosie ani awangardowych produkcji innych zespołów. Zdecydowały się zabrać słuchaczy na pustynie. Pokazać niczym nie ograniczoną przestrzeń. Zagrać nieskończoną samotność. |
| Siłą tej płyty jest potężne spectrum emocji zarówno na płaszczyźnie dźwiękowej, jak i wokalnej, ale i tu duży plus - nigdy otwartej agresji. W moim odczuciu ta płyta pozwala się jej pozbyć, ruszyć tyłek, kiedy nie masz na nic ochoty i nie wiesz co ze sobą zrobić. |
| To jedna z tych płyt, które powalają pierwszym utworem i do ostatniego dźwięku nie pozwalają się podnieść. Jak w kreskówkach zostałem przygnieciony fortepianem i aż do ostatniego utworu nie wydostałem się spod niego. |
|
Strachy biorą na warsztat w pewien sposób bliskiego im Jacka Kaczmarskiego. Artystę na wskroś polskiego (choć tyle czasu na emigracji) i zawsze zbuntowanego. Zawsze postrzegałem Strachy na lachy jako kontynuacje Pidżamy porno. Nie w linii prostej oczywiście, ale jako kolejne kroki na artystycznej ścieżce Grabaża i jego przyjaciół. Album "Autor"… |
| Wyhodowana w ciemnościach polskiego undergroundu formacja George Dorn Screams wypłynęła albumem Snow Lovers Are Dancing". Utrzymany w klimacie zimowej nocy nie pozwala zasnąć (chroniąc tym samym przed niechybną śmiercią). |
| Gdy pierwszy raz usłyszałam Lauren Hill w utworze Killing Me Softly na falach legendarnej Radiostacji, postanowiłam, że zrobię wszystko, by mieć taki głos. Miałam wtedy 12 lat, nie udało się ... Zauroczenie głębokim, prawdziwie czarnym brzmieniem artystki pozostało jednak do dziś. |
|
Nowy krążek Jamesa Blunta 'All the lost solus' w pełni dorównuje jego poprzedniej debiutanckiej 'Back to Bedlam'. Na płycie znajdziecie 10 fantastycznych, pełnych Blunt'owskiego uroku utworów… |
| Najgorętszy zespół początku 2007 roku na Wyspach. Niektórzy mówią też, że najgorszy. No cóż...Płyta nazywa się "Take to the Skies", wolę żeby została na Ziemi, szkoda by było ją stracić. |
| Bałkańskie rytmy co pewien czas powracają w różnych wersjach i kombinacjach. Niektórzy artyści połykają je jako gotową formę, inny dodają wody i czekają na efekt. Jeszcze inni tak jak Zach Condon długo obrabiają w swojej muzycznej kuchni i tworzą zupełnie nową potrawę którą nie sposób się nie zachwycić. |
