Komentarze

ja przepraszam najmocniej, że się z banałem wtrącę, ale po to robimy błędy, żeby za chwilkę je poprawić, więc jadu na tej stronie wystarczy w wierszu. się zgodzicie?

ja tak, ale nie wiem, jak przedmówca :))

ja również się zgadzam :) . zresztą jad mi obcy . ja tylko tak sobie dywagowałem bo przecież wersja ataraksji też miała sens . a uczymy sie wszyscy na błędach - czyż nie ? kto pyta nie błądzi - zapytałem - mam odpowiedź. ku dobru wspólnemu . :)

Muszę powiedzieć, że podchodziłam do tego wiersza kilka razy i chyba w dalszym ciągu jakoś się z nim mijam. Ale nie uchodzi nie zostawić nawet śladu, toteż zostawiam, jakikolwiek miałby on być.

a) ja tu nie będę szukać podwójnego dna, bo zaraz mi od tych poszukiwań oczy wypłyną. Peel, to nie Peel krwistokościsty, ale pewna postawa życiowa - przynajmniej ja to tak widzę. I co ciekawe, mimo wyraźnych starań, co by tę postawę obrzydzić, we mnie nie budzi ona wstrętu. Raczej uczucie współbraterstwa w ludzkich niedoskonałościach.

b) to strupienie i maść z jadów ludzkich wydają mi się przerysowaniem. Nie wiem, czy zbędnym, może nie, ale w każdym razie mnie to się nie bardzo podoba. trochę jak but ubabrany nie w tym błocie, co trzeba

c) za to leczenie podobnych podobnym jest wręcz doskonałe, świetna metafora rodem ze środków homeopatycznych.

d) całość zwarta, ostra, ale dobra.
Wartościwy wiersz!

ps. i tyle wyszło z mojej wielokrotnej lektury.Hahaha... (gorzki śmiech)
;)