Kamil Sipowicz - TRANSMANDALE - wystawa

Fascynacja kulturą i mitologiami Wschodu, światami kipiącymi halucynogenną roślinnością, wizjami duchowego pogranicza i cielesnych ekstaz, z różnym natężeniem powraca wciąż na nowo w twórczości poetyckiej i dokonaniach artystycznych Kamila Sipowicza. Rzeczywistość społeczno-polityczna opatrzyła je swoistym, aktualnym komentarzem. Na pozycję artysty jako orędownika i herolda ruchu wolnych konopi mocno wpływają kontrowersje kulturowe, blogerskie przepychanki i mimowolny sponsoring lokalnych prokuratur. 

TRANSMANDALE są próbą rekonstrukcji tybetańskiego aktu medytacyjnego, który, inaczej niż w swym pierwowzorze, zamiast stanu relaksacji i wytchnienia, wnosi aurę lęku i niepokoju. W miejscu, gdzie mieli zjawiać się bogowie i przyrodzony ład natury, pojawiają się bożyszcza i boginki masowej pop-kultury. Akt kontemplacyjny abdykuje na rzecz idolatrii. Współczesna mandala ocieka krwią i spermą, internetowym zgiełkiem i bełkotem celebrytów. W tym kontekście orientalna technika duchowego przemienienia jest już tylko kpiną i ironią. Tybetańskie koło, wyzwalający okręg, staje się więzieniem, zamknięciem w sieci „wolnego” oprogramowania. 

Kamil Sipowicz jest szczególnego rodzaju psychonautą. Dotykając odległych terytoriów, w pewnym sensie nawet ich doświadczając, wraca na podmokły, grząski grunt cywilizacji, z którego wyrastają beznadziejne pragnienia i niezdrowe fascynacje.

____________________

BIO:

Urodzony w 1953 r., w Otwocku.
1974-1979 – Akademia Teologii Katolickiej, Wydział Filozofii Chrześcijańskiej, Warszawa. 
1979 – Dyplom: Zagadnienie schematyzmu w filozofii Kanta w interpretacji Martina Heideggera, promotor prof. Andrzej Półtawski. 
1980-1988 – Studia doktoranckie (stypendium Konrad Adenauer Stiftung), Ludwig Maxilimilian Universität, Monachium
(1980-1982) oraz Freie Universität, Berlin (1982-1988). 
1992 – Doktorat, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa; tytuł rozprawy doktorskiej: Zagadnienia nieautentyczności i degeneracji 
w filozofii Martina Heideggera, promotor prof. Mieczysław Gogacz.
1983 – Debiut poetycki w „Twórczości” oraz pierwsza publikacja tomiku wierszy w podziemnym wydawnictwie Prześwit. 
1999-2001 – Redaktor naczelny magazynu „MAX”. 
2006 – Akcja w Zachęcie – nielegalne zawieszenie własnego obrazu „Apollo” na wystawie polskiego malarstwa współczesnego. 
Obraz wisiał 40 minut. Relację ze zdarzenia można obejrzeć na YouTube.
Cykle malarskie: 
Arki Przymierza (1980-1988), Bogowie i Archetypy (1988-1999), Totemy (1982-2000). Rzeźby oraz ceramiki.