 |
Marcin Sierszyński premiumOpiekun sekcji poetyckiej od stycznia 2008 roku do czerwca 2010 roku, prozatorskiej od kwietnia do września 2011. Redaktor prowadzący serwisu od lipca 2013 do marca 2015. Redaktor projektu Nisza Krytycznoliteracka i recenzent literacki. Aktywista…
Zasłużeni dla serwisu
|
| alfabetycznie chronologicznie |
| Wierzę w ten tom, gdy czytam „Antykwariat. Dom publiczny” czy „Ogniskowa. Skupiony wiersz dla Konrada Góry”. Wierzę, że są to istotne teksty. Może nie dla poezji polskiej w ogóle, ale dla pogrążonego w lekturze – najpewniej. |
|
Swoboda, z jaką opowiada o sławnym malarzu oraz jego niesławnych potomkach, pozwala prawdziwie popłynąć czytelnikowi wraz z nurtem powieści. Kim był Francisco Goya? Kim był Javier Goya, o którym nie dowiemy się za wiele z encyklopedycznych wzmianek? Kim byli? Czy suche fakty, jakie zdołamy wyczytać, określają wszystkie aspekty… |
|
Wywiad z Jakobe Mansztajnem, laureatem Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius za rok 2010 w kategorii debiut i kilku innych ciekawych nagród. Marcin Sierszyński: Zdecydowałeś się wydać Wiedeński high life po angielsku, w prężnie działającej oficynie OFF_press. Mógłbyś opowiedzieć, jak doszło do tej publikacji? Jakobe… |
| Jako były polityk, były maoista i komunista, aktualny socjalista, filozof, wykładowca, katolik i homoseksualista, stanowi pociągającą mieszankę wybuchową, z której powstał oryginalny czytelnik oraz interpretator Heideggera i Nietzschego. |
|
Krótka rozmowa z Grzegorzem Kwiatkowskim, autorem wydanego niedawno zbioru „Powinni się nie urodzić/Should not have been born” nakładem wydawnictwa OFF_press. Marcin Sierszyński: Powinni się nie urodzić tak zatytułowałeś najnowszy zbiór swoich wierszy wraz z ich tłumaczeniem na angielski. Mógłbyś powiedzieć, co to dla ciebie znaczy? Znam tę… |
|
Nawet wyjątkowo sceptyczna i nieżyczliwa lektura nie może pominąć niezbywalnych dowodów na ciągły rozwój tej poezji (przynajmniej do tego momentu). W swoim poprzednim tomie wierszy, Piosence o zależnościach i uzależnieniach, Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki stwierdza, że istotą poezji jest nie tyle zasadność / co bezzasadność napomknień i… |
| Teksty składające się na książkę są w znacznej większości przedrukami z Tygodnika Powszechnego, którego Stala jest stałym współpracownikiem. Dlatego też dzieło nie będzie zaskoczeniem dla czytelnika krakowskiej gazety. |
| Podobnie do Amerykanów, którzy przy pomocy programów do edycji fotografii wklejają Gwiazdę Śmierci przy zdjęciu dwóch wież World Trade Center, zaczynamy przejmować inny dyskurs opowiadania o katastrofie. |
| „Zdanie jest obrazem rzeczywistości. Zdanie jest modelem rzeczywistości, jak ją sobie myślimy” – pisał Wittgenstein, a Kwiatkowski dowodzi, że myśl ta jest ulotna i tylko aforystyczne fragmenty znajdują swoją stałą. |
| Nie ma wyraźnych granic, polityki grubej kreski czy linii demarkacyjnych, jest za to nieustanne przekraczanie Rubikonu, po którym nie ma powrotu do „epokowego”, wpatrzonego w kategorie historycznoliterackie poglądu na pisarstwo. Jest za to Zachwyt, który zawsze towarzyszy przy odczytywaniu wartych tego dzieł. |
| Gdyby spróbować czytać tomik jako tradycyjnie napisaną wydaną książkę poetycką, poczulibyśmy się jak dziecko we mgle. Nie ma mowy, by zacząć czytać od środka, końca, czy w jakikolwiek inny perwersyjny sposób. |
| Połączenie brutalności wydarzeń z komizmem sytuacji jest wizytówką Słowaka. I nie chodzi wcale o znalezienie jasnych stron w najgorszych nawet okolicznościach, a o ostrą ironię i ponury, nieraz wręcz kasandryczny nastrój. |
|
Dopiero dziś, 25 lat po jego debiucie, a 17 od pierwszego wydania Hovno hoři, mamy okazję powoli poznawać tego sławetnego czeskiego pisarza. Petr abach. Ostoja czeskiej literatury, jeden z motorów ichniej kinematografii, błyskotliwy żartowniś, idol naszych południowych sąsiadów, bezustannie wznawiany w coraz to bardziej udanych… |
| Kaja Malanowska wciąż jest na drodze poszukiwań. Sądzę, że kolejne książki będą już znacznie lepsze warsztatowo, a co za tym idzie – bardziej interesujące. Autorka ma wiele do powiedzenia i mam nadzieję, że będzie to udowadniać przy kolejnych publikacjach. |
| Wszelkie recenzje, szkice o tomiku „piąte królestwo”, jakie miałem okazję czytać, są równie poetyckie, niepewne i melancholijne, jak sama książka. Minęło niemal pół roku od premiery, a krytyka literacka wciąż nie może sobie poradzić z Honetem. |
| Przede wszystkim traktuję „Antypapieża” jako dzieło otwierające długo oczekiwaną dyskusję o roli papieża w kraju i na świecie. Dyskusję, w której nareszcie można „mówić źle”, to znaczy: spojrzeć z drugiej strony, nie ukrywać wstydliwych faktów, być uczciwym wobec ludzi. |
| Wśród młodzieży czytelniczej nastało poruszenie i dobrze to wróży nie tylko „44. Polskiej poezji od nowa”, ale przede wszystkim żywotności twórczości poetów, którzy będą prezentowani w serii. (...) Oby wszystkie książki były tak wydawane życzę sobie i czytelnikom. |
|
Im więcej czasu dzieli nas od Okrągłego Stołu, tym częściej rozglądamy się za literaturą rozliczeniową nie będącą felietonem czy reportażem. Niewiele jest w Polsce osób, które równie wiele uwagi poświęcałyby krajowej prozie, jak Mieczysław Orski. Od ponad trzydziestu pięciu lat pisze o naszych autorach, o rynku wydawniczym i tym, … |
|
Wybór współtwórców tomu wydaje się nieprzypadkowy: każdy z nich ma co innego do zaoferowania czytelnikowi. Zacznę od cytatu: Kto wie, być może doszliśmy do miejsca, w którym najlepiej byłoby unieważnić wszystko, co napisano o poecie? Zamiast pisać o Różewiczu, o tym, co i ile wyczytaliśmy z… |
|
Dobiegł końca Port Wrocław. Jego najjaśniejszym punktem był pierwszy dzień festiwalu, z okazji 90. urodzin Tadeusza Różewicza poświęcony wyłącznie temu Poecie. W bardzo dobrze przygotowanej sali Instytutu Grotowskiego na Grobli przyszło nam uczcić wspólnie dziewięćdziesiąte urodziny poety Tadeusza Różewicza. Autora wielu tomów wierszy, ale… |
| Starannie wykonana robota czyni z tej książki nie tylko kompendium wiedzy na temat określonych wytworów poetyckich Różewicza, ale również przekonuje nas o należnej uwadze, jaką poświęca się Mistrzowi. |
| Mówiąc najkrócej, w nosie mam kobiecą lirykę wraz z jej cielesnością. Nie pisałam swoich tekstów patrząc na teksty innych kobiet i nie zastanawiałam się „jejku, jejku, czy to się wpisuje w kanon?” |
|
Jeżeli musiałbym sformułować (...) jakiś konkretny wniosek, brzmiałby on: poezja nie dla wszystkich... Przysporzył mi wiele kłopotów autor nie zawoź mnie do Stratfordu. Za każdym razem, kiedy wracałem do wierszy zawartych w tym tomie, dosięgało mnie inne uczucie. Raz byłem przekonany, że… |
|
Drugi esej omawiający twórczość Grzegorza Kwiatkowskiego w ramach Niszy Krytycznoliterackiej wyszedł spod pióra Marcina Sierszyńskiego. Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4 Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE MicrosoftInternetExplorer4… |
| Tracą na tym tak naprawdę wszyscy – ludzie oczekujący na fachową recepcję literatury, dostęp do rzetelnych źródeł informacji, szukający profesjonalnych usług; ale także ci fachowcy, profesjonaliści (a nawet profesorowie!) którzy za swoje wykształcenie i doświadczenie w usługach dostają pieniądze (...) |
