 |
Jarosław Klebaniuk W pracy naukowej zajmuję się postawami politycznymi. Poza tym działam społecznie w redakcji portalu Lewica.pl. Pisuję też recenzje i teksty publicystyczne. Prowadzę blog w portalu NaTemat. W "Akcencie", "Frazie", "Kresach" i "Lampie" publikowałem…
|
| alfabetycznie chronologicznie |
| Inscenizacja nie tyko sprowokowała do myślenia, lecz dała ten rodzaj estetycznego szoku, jaki rzadko się spotyka w teatrze, w którym przecież „wszystko już było”. Czy jednak dzieci nie będą miały kłopotów w szkole? Przecież rzucały granatami w Boga. |
| „Symulacro" to sztuka inteligentnie zbuntowana, niejednoznaczna, pełna fałszywych tropów i bez łatwych odpowiedzi. Ze sceny na scenę widz był zaskakiwany i szokowany. Aktualne i bolesne tematy zostały podjęte środkami teatralnymi naprawdę wysokiej klasy. |
| Pazur sztuki Pawła Demirskiego i Moniki Strzępki tym razem ugodził w dobre imię środowiska kultowych twórców kina polskiego. Tuzy zostały mocno poturbowane, częściowo martwe. Masakry dokonano w nierównym artystycznie stylu, ale jeśli co do istoty rzeczy zgadzamy się z egzekutorami, to przymkniemy na to oczy. Wielkiemu Andrzejowi ojczyźnianego filmu oberwało się słusznie. |
| Trudno artystom TR odmówić dobrych intencji. Jednak egoiści krzywdzący i ponoszący karę zestawieni ze swoimi ofiarami to za mało, aby coś interesującego opowiedzieć. Zwłaszcza jeśli mówi się niewyraźnie. |
| Temat sztuki, jak najbardziej aktualny, nie został zrealizowany z pełnym wykorzystaniem wybuchowego potencjału, który niesie. Współczesny język i dużo wydatkowanej przez aktorów energii nie wystarczyły do stworzenia poruszającego spektaklu. |
| Widowisko, które w ramach „Różewicza rozrzuconego” przyjechało do Wrocławia znad Morza, dało odbiorcom wiele radości (...) Spektakl Tumidajskiego pokazał, że prawdzie świata post- być może przysługuje mała litera, ale też nie jest ona pozbawiona swoistego piękna. |
| Zdrada matki krzywdzi dziecko. Zdrada żony doprowadza męża do samobójstwa. Dla samej kobiety karą za zdradę jest cierpienie, upokorzenie, porzucenie, śmierć. Nie za dużo jak na jeden spektakl? |
| Powiedzenie czegoś nowego w dyskursie feministycznym jest trudne. Nawet ważne treści powtarzane po wielokroć nie tworzą sztuki. Przedstawienie „Sztandar ze spódnicy” Uli Kijak broni się nie siłą tekstu, ale pomysłowymi inscenizacjami i dobrą grą aktorek. |
|
Spektakl Kmiecika wyraźnie nawiązuje do języka, stylistyki i konstrukcji tych tworzonych przez Demirskiego i Strzępkę. Uderza rozmachem absurdu i rozbuchaniem pomysłów. Deklaracja, że przedstawienie Kto zabił Alonę Iwanowną? jest inspirowane Zbrodnią i karą Fiodora Dostojewskiego może sugerować, że ma ono sporo wspólnego z literackim pierwowzorem lub… |
|
Spektakl urzekł pięknem kilku scen, kawałkami The Smith śpiewanymi chwilami tak poruszająco, jak zrobiłby to nieżyjący wokalista polskiego Dżemu. Odmienność, nietypowość, łamanie norm od zawsze stanowią wdzięczny literacki temat. Spektakl zrealizowany przez zespół Teatru Modrzejewskiej w Legnicy oparty został na jedynej jak dotąd… |
|
Wydawałoby się, że wszelkie tabu zostało już złamane w teatrze i poza nim. A jednak dwie kobiety namiętnie mówiące o anatomicznej i fizjologicznej stronie seksu to było naprawdę coś. Mężczyźni w pierwszych rzędach mieli twarze pełne napięcia, ich partnerki również. Duchowny w cywilu śmiał się nerwowo. Na wyciągnięcie ręki półnaga kobieta mówiła o wielkości… |
| VI Międzynarodowy Festiwal Teatralny „Dialog”, zapowiada się bardzo interesująco. To jedno z najważniejszych dla miłośników teatru w Polsce wydarzeń oznacza nie tylko olbrzymią dawkę obcowania z ulubioną formą artystycznego wyrazu, ale też kilka długich, niekiedy męczących popołudni i wieczorów. |
| Teatr nie musi być ani publicystyczny, ani uniwersalny. Może być po prostu zabawny, zachwycający, zaskakujący. Dobre aktorstwo, oryginalna warstwa dźwiękowa i włączenie w ruch sceniczny elementów pantomimicznych uczyniły „Staruchę” atrakcyjnym widowiskiem. |
|
Kapitalna rola Anna Ilczuk w pewnym sensie „zrobiła” cały spektakl. Nie sposób było się nie uśmiechnąć, gdy prosiła niczym natrętne dziecko: „Mario, opisz występek” Przedstawienie rozpoczęło się w wolnym tempie i przez większość czasu tak się toczyło. Początkowe sceny były tak mało widowiskowe, że mogłyby niemal bez szkody dla efektu zagościć w… |
