XVI Chojnicka Noc Poetów i... wierszyk nieskromnego kierowcy.

Werdykt Ogólnopolskiego Konkursu Jednego Wiersza

XVI Chojnickiej Nocy Poetów:

I miejsce przyznaliśmy utworowi „Taki byłem” autorstwa Miłosza Anabell z Warszawy - przedstawiał werdykt Karol Maliszewski, przewodniczący jury. - II miejsce należy do Czesława Markiewicza z Zielonej Góry za wiersz „Zacne życie”. III miejsce jury przyznało wierszowi „Okolica: trzy przystanki i jesteśmy w domu” Pawła Kaczorowskiego z Sulęcina. Trzy równorzędne wyróżnienia otrzymali: Bernadetta Korzeniewska z Chojnic z „Mona Lisę Socjalizmu”, Ewa Radomska z Wrocławia („co dalej?”) oraz Henryk Urbanek z Katowic („Być wojownikiem słońca”). Ponadto przyznano dwie nagrody za wiersze nawiązujące do wartości chrześcijańskich -(„Otwarta antologia zamordowanych rosyjskich pisarzy”) Piotra Macierzyńskiego z Łodzi oraz („Stróże światła przebijają się przez mgłę”) Lesława Wolaka z Jeleniej Góry.

źródło:

http://chojnice.com/wiadomosci/teksty/Poezje-wysmagal-deszcz-/1933

 *

Ponieważ rzadko publikuję wiersze, szczególnie w Internecie, postanowiłem zrobić to przy okazji ogłoszenia powyższego werdyktu. Szczególnie, że przy tejże okazji przypomniano mi skąd pochodzę, ale i z powodu innych jeszcze o k o l i c z n o ś c i...

„Okolica: trzy przystanki i jesteśmy w domu.”

                                                                                                 Joannie S.

przystanek I: okolica

Ta okolica jest nieskończona, jak pętla czasu i słów, kiedy zostajesz w domu sam na sam     z dzieckiem, albo stajesz się dzieckiem z pustego domu. sam w pustym domu z dzieckiem: popadasz w sprzeczność z ósmym przykazaniem i świat zmienia się w supeł. przywiązuję się. uczysz mnie pokonywać w sobie tę odległość.

przystanek II:  wśród

Nosisz mnie nad ziemią, żebym się nie zapadł. coś się dzieje z grawitacją, bo już nie czepia się nóg ani znaczeń: nogi nie są, nogi niosą. świat przybiera postać słów nie do wymówienia, unosi głos i wyje ze szczęścia. wstyd nawet myśleć, że cię nie rozumiem, ale jak inaczej pozbyć się ciężaru jeśli nie bez słów: siedzisz na gołej ziemi, która się obraca,  siedzę goły na ziemi i się z nią obracam. wokół własnej osi: wśród.

przystanek III: podwórko

I wreszcie traf, w pobliżu ląduje stacja nadawcza wschód – zachód przez podwórko.  śnię stukot słów: bezsenna noc jest bezcenna, bezcenna noc jest bezsenna. chwytam się tego  dźwięku jak huśtawki i bujam między mną a sobą: strukturalny przekrój przez nas obu, koniunkcja znaczeń i elizja nazw, świat zwinięty w ósemkę: dziecinny telefon z kawałka sznurka i dwóch puszek. potem już tylko cisza pustego domu, kiedy zanikasz i już nie czuję zasięgu. nie łapie cię żaden konkret.

epilog:

– Żadne słowo nie sięga w nieskończoność.

Paweł Kaczorowski ( Sulęcin/Wrocław)