Literatura

Günter Wallraff „Z nowego wspaniałego świata”

Już 30 marca nakładem wydawnictwa Czarne ukaże się książka Güntera Wallraffa „Z nowego wspaniałego świata”.

Często zbywamy irytujących pracowników biura obsługi klienta, opędzamy się od bezdomnych proszących o parę groszy, potrafimy być opryskliwi wobec kelnera czy kasjerki. Niemiecki reporter Günter Wallraff postanowił sprawdzić, jak to jest być po stronie „natrętnego" społeczeństwa: jako bezdomny nocował na dworze przy kilkunastostopniowym mrozie; zatrudnił się w piekarni, której sieć wielkich sklepów narzuciła warunki pracy jak z czasów wczesnego kapitalizmu; ucharakteryzowany na Somalijczyka jechał pociągiem pełnym kibiców; w firmie marketingowej, działającej na granicy prawa, pod nieustanną presją psychiczną stał się sprzedawcą oszustem. Wcielał się w swoich bohaterów całym sobą, ze wszystkimi tego psychicznymi, moralnymi i prawnymi konsekwencjami. Stał się w swoim kraju osobą powszechnie znaną - instytucją, do której w desperacji zwracają się gnębieni i poniżani pracownicy, zgłaszając przypadki skrajnego łamania prawa i wykorzystywania przez pracodawców.


Od 1981 roku, odkąd prawomocnym wyrokiem sądu jego metodę zdobywania informacji uznano za legalną we wszystkich przypadkach, gdy dzięki niej istnieje szansa ujawnienia poważnych uchybień, funkcjonuje w Niemczech termin "lex Wallraff".
Wcielając się w tego "drugiego", pomagając tym, którzy doznali krzywdy ze strony wielkich korporacji, tym, których społeczeństwo spycha na margines, Wallraff odrobił za nas ważną lekcję - pokazał, czym jest prawdziwa empatia - współodczuwanie, uważne pochylenie się nad drugim człowiekiem.

 

Günter Wallraff (ur. w 1942 r. w Burscheid koło Kolonii) – po odbyciu zastępczej służby wojskowej imał się różnych zajęć, a zebrane przy tej okazji doświadczenia opublikował w formie zbioru reportaży Potrzebujemy cię. Jako robotnik w niemieckich zakładach przemysłowych (1966). W tomie 13 niepożądanych reportaży po raz pierwszy sięgnął do tzw. reportażu uczestniczącego, opisując swoje doświadczenia m.in. w roli alkoholika, bezdomnego, właściciela fabryki chemicznej. Był jednym ze współzałożycieli Werkkreis Literatur der Arbeitswelt (Zespół Roboczy Literatury Świata Pracy), działającego w ramach słynnego ugrupowania literackiego Gruppe 61. W 1973 wspólnie z Berndem Engelmannem wydał książkę Wy na górze, my na dole. W 1975 roku opublikowano dokumentację przeprowadzonej przez niego w Atenach akcji protestacyjnej przeciwko juncie greckich pułkowników (Nasz faszyzm po sąsiedzku. Grecja wczoraj – nauczka na przyszłość). Głośny stał się wydany w 1977 roku reportaż z prowadzonych incognito badań w redakcji tabloidu "Bild-Zeitung". Szczególnie skuteczny politycznie okazał się reportaż Na samym dnie, o uwłaczającym ludzkiej godności handlu robotnikami sezonowymi.
 

Zdjęcia



Dodaj komentarz anonimowo lub zaloguj się
 
przysłano: 7 czerwca 2011 (historia)


Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do cookie w Twojej przeglądarce.

Zgłoś obraźliwą treść

Uzasadnij swoje zgłoszenie.

wpisz wiadomość

współpraca