OPERA ZA TRZY GROSZE Bertolta Brechta z muzyką Kurta Weilla

Reżyseria: Paweł Szkotak

Przekład: Roman Kołakowski

Kierownictwo muzyczne i przygotowanie wokalne: Agnieszka Nagórka

Scenografia i kostiumy: Agnieszka Zawadowska

Reżyseria świateł: Magdalena Górfińska

Ruch sceniczny: Iwona Pasińska

Asystent reżysera: Piotr Kaźmierczak

Inspicjent: Maria Skowrońska-Ferlak

Projekt plakatu i programu: Marcin Markowski

 

Premiera: 10-05-2014, Duża Scena

 

Obsada:

Michał Kaleta /Mackie Majcher/

Piotr Kaźmierczak /Jonatan Jeremiasz Peachum/

Teresa Kwiatkowska /Celia Peachum / Stara Prostytutka/

Anna Sandowicz /Polly Peachum/

Piotr B. Dąbrowski /Jackie Brown/

Ewa Szumska /Lucy Brown / Vixen/

Miriam Fiuczyńska /Jenny Knajpiarka/

Wojciech Kalwat /Smith / Walter / Żebrak/

Wiesław Zanowicz /Pastor Kimball/

Jakub Papuga /Filch / Robuś/

Przemysław Chojęta /Mateusz / Żebrak/

Mariusz Adamski /Kuba / Żebrak/

Paweł Siwiak /Ede / Żebrak / Policjant/

Andrzej Szubski /Jimmy / Żebrak/

Marcela Stańko /Dolly/

Dorota Kuduk /Betty/

 

 

 

Zespół muzyczny w składzie:

Agnieszka Nagórka – instrumenty klawiszowe

Marcin Gałęski – fortepian

Maciej Gwóźdź / Karol Koczur – trąbka

Karol Jankowski / Jarosław Buczkowski – akordeon

Ryszard Kaczanowski / Adam Kaczanowski – kontrabas

Marek Kaczor / Jakub Gradomski – puzon

Krzysztof Kubasik / Marek Szymański – wiolonczela

Leszek Kubiak / Wojciech Olejnik – trąbka

Maciej „Bosy” Marcinkowski – klarnet, saksofon altowy i sopranowy

Piotr Pawlus – gitara

Dariusz Rybacki / Rafał Gubański – fagot, saksofon tenorowy

Piotr Szulc / Maksymilian Mińczykowski – perkusja

 

„Opera za trzy grosze” Bertolta Brechta z muzyką Kurta Weilla to adaptacja „Opery żebraczej” z 1728 roku, angielskiego poety Johna Gaya. Brecht przeniósł jej akcję do czasów mu współczesnych (koniec lat 20.), a bohaterami uczynił nędzarzy i bandytów z londyńskiego Soho. Czołową postacią jest Mackie Majcher – przestępca, który żeni się z Polly Peachum, córką króla żebraków. W najnowszej realizacji czas i miejsce akcji spektaklu to Berlin 1945. Chwila, w której widzimy Niemców, jako naród pokonany. To czas okrutny, kiedy państwa i prawa organizujące życie społeczne w formie do jakiej przywykliśmy przestały funkcjonować. W sytuacji po katastrofie, kiedy zdobycze cywilizacyjne zawiodły, a wartości przestały mieć jakiekolwiek znaczenie, ludźmi kieruje desperacka chęć przetrwania. To świat głodu, niedostatku i niepewności jutra.

 

„Opera za trzy grosze” to nie tylko literatura, ale także słynne songi Kurta Weilla, które są integralną częścią tego dzieła. Nieśmiertelne kompozycje Weilla w idealny sposób korespondują z tekstem Brechta, wchodząc na stałe do kanonu muzycznego. Straszny song o Mackie Majchrze stał się ikoną, utworem rozpoznawanym i interpretowanym na nowo przez wielu artystów.

Zdjęcia