 |
Michał Domagalski premiumUrodził się w Ostrzeszowie w 1982. Publicysta i krytyk. Redaktor prowadzący portalu Wywrota od kwietnia 2015 do października 2016. Jako poeta debiutował w almanachu Połów. Poetyckie debiuty 2014-2015. Mieszka w Poznaniu. Na stronach Biura Literackiego…
Zasłużeni dla serwisu
|
| alfabetycznie chronologicznie |
|
Może pogoda nas nie rozpieszcza, ale na pewno jest wystarczająco ciepło, aby wybrać się na wycieczkę rowerową. Może nawet fakt, że nie jest nazbyt upalnie zda się zachętą, aby właśnie… |
|
Nawet wiedząc, że „nieśmiertelność zabije nas wszystkich” i tak będziemy jej pożądać. Nieśmiertelny mit nieśmiertelności Nieśmiertelność towarzyszy nam, ludziom No, jeżeli nie od zawsze, to na pewno od bardzo dawna. Wystarczy przyjrzeć się mitom stworzonym przez… |
|
Jak brzmi Part One po piętnastu latach? Trudno odpowiedzieć na to pytanie, chociaż wyobraźnia kusi do stworzenia jakiejś okrągłej metafory, czegoś, co uwznioślałoby debiut Indios Bravos, a … |
| W tym świecie dbania o własne cztery litery od czasu do czasu trafiają się ludzie pragnący walczyć o tę abstrakcję, jaką jest społeczeństwo. Kilka myśli wokół "Demokracji" Teatru Polskiego w Poznaniu. |
|
Kiedy dowiedziałem się, że w Kinie Muza podjęto decyzję o puszczeniu filmu dokumentalnego o Popku, nie zdziwiłem się. Czemu tu się dziwić? W końcu filmy dokumentalne powstawały o… |
|
Wydawnictwo Literackie wznawia Everymana Philipa Roth a. Jeżeli ktokolwiek, sugerując się tytułem tej skromnych rozmiarów książeczki, uzna, że to lektura, której każdy czytelniczy laik… |
|
Znacie Nataszę Ptakovą? I pewnie chcielibyście dostać jej epkę? Nie znacie, ale chcielibyście poznać? Może po prostu dawno nikt nie dał Wam płyty z dobrą muzyką i uważacie, że ciekawie … |
| Kiedy przyjdzie czas na podsumowanie roku 2014, na pewno wśród płyt będzie się wymieniało nowy album Pustek. „Safari” jest płytą różnorodną, nieprzewidywalną i – tak po porostu – bardzo dobrą. |
|
Na „Shine” Anette Olzon dobre oraz przeciętne utwory przeplatają się z tymi urzekającymi nastrojem. Pomimo że Shine nie jest albumem nadzwyczajnym czy nad wyraz oryginalnym, to jednak zasługuje na dobrą ocenę. Nie ma na nim potknięć, a u doświadczonej Anette Olzon czasami czujemy niezwykle… |
|
„Dead for a lifetime” Minervy odsłuchałem z nieukrywaną przyjemnością, chociaż ową przygodę razem z moim odtwarzaczem rozpoczynaliśmy pełni rezerwy. Słucham Dead for a lifetime warszawskiego zespołu Minervy i próbuję odnaleźć w kolejnych utworach wzorce, z których panowie korzystali. Niczym kiper chciałbym określić pochodzenie, etc.,… |
|
Długo trzymam „White Tones” Minerals w odtwarzaczu. Zabrano mnie w wyjątkowy muzyczny rejs. Przyjemne wiosłowanie. Przyjemne bębnienie. Radiohead. Jeżeli miałbym szukać powinowactw muzycznych, to takie poczyniłbym wskazanie. I nie będę odosobniony. Minerals nie korzystają jednak z ich dokonań, raczej płyną swoim White… |
| „Melancholia” Triera zawiera w sobie dualistyczny podział. Dwie natury są tu między innymi naznaczone przez pierwiastek męski i żeński. Czy takie spojrzenie ma dotyczyć świata, wszechświata, czy ma być propozycją dotyczącą tego, co kryje się w konkretnym indywiduum? |
|
Poetycka podróż na kilka przystanków autobusowych. Co można napisać o dwudziestu dwóch wierszach zamkniętych w formę podróżną? O takim The Best Of, które sam przygotował, wybierając co lepsze kawałki, autor owych lirycznych tworów? Czy… |
|
W ramach DKF Kamera przedyskutowaliśmy film Sicario. Dennis Villenueve zaprosił widzów na film zrobiony z największym rozmachem w dotychczasowej karierze. Kartele narkotykowe, FBI, CIA,… |
|
Drogie Dzieci, język ezopowy temu służy, aby za nim znalazło się to, o czym chce się naprawdę opowiedzieć. Tak naprawdę liczy się to, aby podać Dzieciom rękę. Podać pomocną dłoń Dzieciom wszelakim. Tym małym przeważnie. Nie zawsze ważne jest, aby im śpiewać choć to wartość nie do… |
|
Już sam początek „Dziewczyny z tatuażem” pozwala wyczuć wyrazisty styl Davida Finchera, który dba nie tylko o fabułę, ale także o inne składowe filmu Bagaż przeszłości Przeszłość reżysera David Fincher po raz kolejny pokazał, że zasługuje na miejsce wśród najlepszych reżyserów. Z typową dla siebie zręcznością wziął się za… |
|
Najnowsza płyta ma być – jak określają ja sami muzycy – „eklektycznym kolażem sentymentalizmu i elektronicznego chłodu”. Od czasu kiedy usłyszałem ich po raz pierwszy, czekam na dzień, w którym ukarze się wreszcie ich płyta długogrająca. Doczekać będzie mi dane w styczniu. Zresztą, wszystko wskazuje na to,… |
|
Solidne kopnięcie akustycznej gitary i harmonijek ustnych - Snorri Helgason w Poznaniu. W czwartek (pierwszy marca) w Meskalinie odbył się kolejny koncert w ramach 2. edycji Festiwalu Kultury Skandynawskiej NORDISK organizowanym w Poznaniu. O tym, jak zaprezentowała się Halla… |
|
Gdzieś już to słyszałem!? Ale jest przyjemnie. O „Neonowych obietnicach” Ireny. Muzyczne obietnice Muzycznie jest przyjemnie. Proste, energiczne gitarowe granie, do którego słuchacz polskiej sceny zdążył się przyzwyczaić. Da się tutaj zauważyć kompozycje zbliżone do… |
|
Co chciałaby robić dziewiętnastolatka ze swoim ukochanym? Uprawiać ostry seks. Hedda H. Robertsen stworzyła nie tyle zmysłową co wyuzdaną opowieść o fantazjach młodej dziewczyny. Alba… |
| Figo – znaczna część duetu Braci Figo Fagot, którzy swoją płytę rozpoczynają słowami „Jesteście gotowi na disco? Jesteście gotowi na polo?” – opowiedział nam o świnkach, zabawach na weselu i... niskim poziomie piosenek w polskich radiostacjach. Zapraszamy do lektury. MYK! |
| Płyta Achtung 2012 nie jest zaskoczeniem. I dobrze. Farben Lehre cały czas w formie. Miejscami z silnym punkrockowym przytupem, miejscami liryczni. Co prawda udało się na wypracowanej poetyce zbudować kilka nowych smaczków. |
|
„Szpieg” to film powolny, ale nie nudny. Dla widza już sama gra aktorska może stanowić niesamowitą ucztę. George Smiley przymusowo emerytowany brytyjski pracownik służb specjalnych musi podjąć nową misję: znaleźć podwójnego agenta wśród swoich były współpracowników. Tak wygląda pokrótce … |
| Jak zapamiętuje dziecko? Jak selekcjonuje pewne prawdy i uczy się świata oraz zasad, które nim rządzą? Co ważne, a co tylko ciekawe? Grażyna Trela próbuje opowiedzieć o funkcjonowaniu grupy jedenastolatków w odległym, niemal prehistorycznym, roku 1969. |
|
z Arturem Bursztą, dyrektorem Biura Literackiego, rozmawia Michał Domagalski Michał Domagalski: Zacznijmy prozaicznie. Dlaczego wrzesień? Pogranicze lata i jesieni. Nie byłby lepszym terminem lipiec lub sierpień? Artur Burszta: W nowym miejscu korzystamy z doświadczeń… |
